Падчас кіраваньня вайсковай хунты (Дзяржаўная рада міру і разьвіцьця) быў генэралам, у 2007 годзе выконваў абавязкі прэм’ер-міністра падчас лячэньня Со Віна, а па ягонай сьмерці быў прызначаны новым прэм’ер-міністрам (24 кастрычніка 2007).
У 2010 року звольніўся з войска, каб узяць удзел у парлямэнцкіх выбарах, якія не былі прызнаны міжнароднай супольнасьцью дэмакратычнымі. Партыя салідарнасьці і разьвіцьця Зьвязу пад ягоным кіраўніцтвам атрымала на выбарах большасьць месцаў у парлямэнце. 4 лютага 2011 году парлямэнт М’янмы абраў яго прэзыдэнтам краіны[1]. Афіцыйна заступіў на пасаду 30 сакавіка.
