Ота Вайнінгер: розьніца паміж вэрсіямі
крыніца — http://be.wikipedia.org/wiki/Ота_Вейнінгер?oldid=654511 |
|||
| Радок 19: | Радок 19: | ||
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1903 годзе]] |
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1903 годзе]] |
||
[[Катэгорыя:Памерлі ў Вене]] |
[[Катэгорыя:Памерлі ў Вене]] |
||
[[Катэгорыя:Самагубцы]] |
|||
[[be:Ота Вейнінгер]] |
[[be:Ота Вейнінгер]] |
||
Вэрсія ад 00:04, 24 студзеня 2011
Ота Вайнінгер (па-нямецку: Otto Weininger) (3 красавіка 1880, Вена — 4 кастрычніка 1903, Вена) — аўстрыйскі філёзаф.
Біяграфія
Нарадзіўся ў багатай габрэйскай сям’і. У 1898 годзе паступіў на філязофскі факультэт Венскага ўнівэрсытэта, які з адзнакай скончыў, абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму бісэксуальнасьць. Пасьля абароны дысэртацыі прыняў хрысьціянства.
Сьмерць
Ота Вайнінгер зьдзейсьніў дэманстратыўнае самагубства ў нумары гатэлю, у якім памёр Бэтховен. Магчымымі прычынамі самагубства сучасьнікі называлі «канфлікт паміж аскетызмам, які прававедваў Вайнігер, і ўласнай пачуцьцёвасьцю». Зь іншага боку, самагубства Вайнінгера нярэдка адносяць да так званых выпадкаў суіцыду з-за комплексу культурнай непаўнавартаснасьці.
Творчасьць
Асноўнай працай Вайнінгера была кніга «Пол і характар. Прынцыповае дасьледаваньне» (1902), хоць былі і іншыя, апублікаваныя ўжо пасьля яго сьмерці — «Аб апошніх рэчах» (1904, апублікаваў яго сябар Морыц Раппапорт), «Каханьне і жанчына» (1917). Пасьля першай сусьветнай вайны Артурам Герберам былі таксама апублікаваныя нататкі і лісты Вайнінгера.