Лякаматыў: розьніца паміж вэрсіямі
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
д +Зьвязнасьць |
||
| Радок 6: | Радок 6: | ||
Першым пасьпяховым лякаматывам на паравай цяге быў лякаматыў для [[зубчастая чыгунка|зубчастай чыгункі]] [[Мэт’ю Мюрэй|Мэт’ю Мюрэя]] «[[Salamanca]]», пабудаваны для вузкакалейнай [[Middleton Railway]] у [[1812]] годзе. Пасьля ў [[1813]] годзе Крыстафэрам Блэкетам і [[Ўільям Хэдлі|Ўільямам Хэдлі]] для «Wylam Colliery Railway» быў пабудаваны «[[Пыхкаючы Білі]]» ({{мова-en|Puffing Billy|скарочана}}). Цяпер гэты лякаматыў знаходзіцца ў [[Музэй навукі ў Лёндане|Музэі навукі ў Лёндане]] і зьяўляецца найстарэшым цягніком у сьвеце.<ref>{{кніга|аўтар=Hamilton Ellis|загаловак=The Pictorial Encyclopedia of Railways|выдавецтва=The Hamlyn Publishing Group|старонкі=20–22}} {{ref-en}}</ref> |
Першым пасьпяховым лякаматывам на паравай цяге быў лякаматыў для [[зубчастая чыгунка|зубчастай чыгункі]] [[Мэт’ю Мюрэй|Мэт’ю Мюрэя]] «[[Salamanca]]», пабудаваны для вузкакалейнай [[Middleton Railway]] у [[1812]] годзе. Пасьля ў [[1813]] годзе Крыстафэрам Блэкетам і [[Ўільям Хэдлі|Ўільямам Хэдлі]] для «Wylam Colliery Railway» быў пабудаваны «[[Пыхкаючы Білі]]» ({{мова-en|Puffing Billy|скарочана}}). Цяпер гэты лякаматыў знаходзіцца ў [[Музэй навукі ў Лёндане|Музэі навукі ў Лёндане]] і зьяўляецца найстарэшым цягніком у сьвеце.<ref>{{кніга|аўтар=Hamilton Ellis|загаловак=The Pictorial Encyclopedia of Railways|выдавецтва=The Hamlyn Publishing Group|старонкі=20–22}} {{ref-en}}</ref> |
||
== Глядзіце таксама == |
|||
* [[БКГ1]] |
|||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
Вэрсія ад 15:36, 25 жніўня 2017
Лякаматыў (фр. locomotive ад лац. loco moveo — зрушваю зь месца) — зрушаць зь месца) — транспартны сродак, прызначаны для выкарыстаньня на чыгунцы. Лякаматыў выкарыстоўваецца для перасоўваньня несамаходных вагонаў.
Гісторыя
Першыя пасьпяховыя мадэлі лякаматываў былі пабудаваныя корнскім вынаходнікам Рычардам Трэвітыкам. У 1804 годзе яго паравы лякаматыў працягнуў склад па трамвайных пуцях мэталюргічнай фабрыкі Пэнідарэн, што каля Мартыр Тыдфіл у Валіі. Пры гэтым, хоць лякаматыў працягнуў па пуцях 10 тон жалеза і 70 пасажыраў у пяці вагонах на 14 км, гэта сталася вялікай нагрузкай для формаў рэек, якія выкарыстоўваліся ў той час. Лякаматыў зрабіў толькі тры паездкі. Трэвітык пасьля гэтай спробы стварыў яшчэ некалькі лякаматываў, адзін зь якіх выкарыстоўваўся на шахтах у Тынсадзе на поўначы Ангельшчыны, дзе быў пабачаны маладым Джорджам Стэфэнсанам.[1]
Першым пасьпяховым лякаматывам на паравай цяге быў лякаматыў для зубчастай чыгункі Мэт’ю Мюрэя «Salamanca», пабудаваны для вузкакалейнай Middleton Railway у 1812 годзе. Пасьля ў 1813 годзе Крыстафэрам Блэкетам і Ўільямам Хэдлі для «Wylam Colliery Railway» быў пабудаваны «Пыхкаючы Білі» (анг. Puffing Billy). Цяпер гэты лякаматыў знаходзіцца ў Музэі навукі ў Лёндане і зьяўляецца найстарэшым цягніком у сьвеце.[2]
Глядзіце таксама
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Лякаматыў — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў