Магніт: розьніца паміж вэрсіямі
д r2.7.2+) (робат дадаў: my:သံလိုက် |
KamikazeBot (гутаркі | унёсак) д r2.7.3) (робат дадаў: ka:მაგნიტი |
||
Радок 49: | Радок 49: | ||
[[jv:Magnèt]] |
[[jv:Magnèt]] |
||
[[kn:ಅಯಸ್ಕಾಂತ]] |
[[kn:ಅಯಸ್ಕಾಂತ]] |
||
[[ka:მაგნიტი]] |
|||
[[kk:Магнит]] |
[[kk:Магнит]] |
||
[[sw:Sumaku]] |
[[sw:Sumaku]] |
Вэрсія ад 04:19, 23 студзеня 2013
Магніт — матэрыял ці цела, якое валодае ўласным магнітным полем. Гэта магнітнае поле зьяўляецца нябачным, але дзякуючы яму набываюцца найбольш прыкметныя ўласьцівасьці магніта: сіла, якая ўзьдзейнічае на іншыя фэрамагнітныя матэрыялаў, як то жалеза, а таксама прыцягвае ці адштурхвае іншыя магніты.
Сталы магніт ёсьць аб’ектам, які зроблены з матэрыялу, які намагнічваецца й стварае сваё ўласнае сталае магнітнае поле. Матэрыялы, якія могуць таксама быць намагнічанымі й моцна прыцягваюцца да магніта, называюць фэрамагнітамі. Да іх ставяцца жалеза, нікель, кобальт, некаторыя сплавы рэдказямельных мэталаў, а таксама некаторыя натуральныя мінэралы, такія як магнэтыт. Найпростым і самым маленькім магнітам можна лічыць электрон. Магнітныя ўласьцівасьці ўсіх астатніх магнітаў абумоўлены магнітнымі момантамі электронаў ўнутры іх. З пункту гледжаньня квантавай тэорыі поля электрамагнітнае ўзаемадзеяньне пераносіцца безмасавым базонам — фатонам, часьцінкай, якую можна прадставіць як квантавае ўзбуджэньне электрамагнітнага поля.
Слова паходзіць ад стар.-грэц. Μαγνῆτις λίθος (Magnētis líthos), «камень з Магнэсіі» — ад назвы рэгіёна Магнэсія і старажытнага гораду Магнэсія ў Малой Азіі, дзе ў старажытнасьці былі выяўленыя паклады магнэтыта.
Вонкавыя спасылкі
Магніт — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- HyperPhysics E/M (анг.)
- Падрабязная тэорыя праектаваньня электрамагнітаў (анг.)
- Пра магніты (анг.)