Мёртвая мова: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.3) (робат зьмяніў: jv:Basa mati
MerlIwBot (гутаркі | унёсак)
д робат дадаў: mn:Мөхсөн хэл
Радок 38: Радок 38:
[[hu:Holt nyelv]]
[[hu:Holt nyelv]]
[[mk:Мртов јазик]]
[[mk:Мртов јазик]]
[[mn:Мөхсөн хэл]]
[[nl:Dode taal]]
[[nl:Dode taal]]
[[ja:死語 (言語学)]]
[[ja:死語 (言語学)]]

Вэрсія ад 10:58, 4 жніўня 2012

Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненьні да мовы, што ня мае жывых носьбітаў, для якіх бы яна зьяўлялася роднай.

Сьмерць мовы можа настаць у выпадку яе выцясьненьня іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амэрыканскіх індзейцаў, якія былі выцесьненыя ангельскай і іншымі мовамі калянізатараў.

Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, разьвіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай зьявы можа быць лаціна, зь якой разьвіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасьцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.

Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (лаціна, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).

У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць «ажыць», як гэта здарылася з іўрытам.

Глядзіце таксама