Рухавік унутранага згараньня: розьніца паміж вэрсіямі
дапаўненьне крыніца — http://en.wikipedia.org/wiki/Internal_combustion_engine?oldid=489899888 |
д →Вонкавыя спасылкі: артаграфія |
||
Радок 13: | Радок 13: | ||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
{{Commons|Category:Internal combustion engines}} |
{{Commons|Category:Internal combustion engines}} |
||
* [http://www.animatedengines.com/ Тыпы рухавікоў] з |
* [http://www.animatedengines.com/ Тыпы рухавікоў] з анімаванымі малюнкамі |
||
* [http://www.autoeducation.com/rm_preview/engine_intro.htm Аўтамабільныя рухавікі] |
* [http://www.autoeducation.com/rm_preview/engine_intro.htm Аўтамабільныя рухавікі] |
||
* [http://www.howstuffworks.com/engine1.htm Як працуе рухавік]. howstuffworks.com |
* [http://www.howstuffworks.com/engine1.htm Як працуе рухавік]. howstuffworks.com |
Вэрсія ад 14:25, 5 траўня 2012
Рухавік унутранага згараньня (скарочана РУЗ) — тып рухавіка, цеплавой машыны, у якой хімічная энэргія паліва (звычайна прымяняецца вадкае альбо газападобнае вуглевадароднае паліва), якое згарае ў працоўнай зоне, пераўтвараецца ў мэханічную работу. Рухавік унутранага згараньня ёсьць прыстасаваньнем, у якім хімічная энэргія паліва пераўтвараецца ў карысную мэханічную працу. Першыя працы рухавіка ўнутранага згараньня былі створаны Эт’енам Ленуарам[1].
Тэрмін рухавік унутранага згараньня як правіла, ставіцца да рухавіка, у якім згараньне з перапынкамі, як то чатырохтактнымі й двухтактнымі поршневымі рухавікамі, а таксама да шасьцітактнага поршневага рухавіка Ванкеля й ротарнага рухавіка. Другая кляса рухавікоў унутранага згараньня выкарыстоўваць бесьперапыннае гарэньне: газавыя турбіны, рэактыўныя рухавікі й большасьць ракетных рухавікоў, кожны зь якіх зьяўляюцца рухавіком унутранага згараньня паводле таго ж прынцыпу[1].
Рухавік унутранага згараньня даволі моцна адрозьніваецца ад рухавіка зьнешняга згараньня, як то паравых рухавікоў або рухавіка Стырлінга, у якіх энэргія падаецца працоўнай вадкасьцю, якая не зьмешваецца з забруджанымі прадуктамі гарэньня. Працоўнымі вадкасьцямі могуць быць паветра, гарачая вада, вада пад ціскам ці нават вадкі натр, які награваюць ў нейкім катле.
Вялікая колькасьць розных канструкцыяў для рухавіка ўнутранага згараньня былі распрацаваны й пабудаваны з рознымі моцнымі й слабымі бакамі. Рухавікі ўнутранага згараньня выкарыстоўваюцца ў якасьці крыніцы сілкаваньня для аўтамабіляў, самалётаў і судзінаў.
Крыніцы
- ^ а б «History of Technology: Internal Combustion engines». Encyclopædia Britannica.
Вонкавыя спасылкі
Рухавік унутранага згараньня — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Тыпы рухавікоў з анімаванымі малюнкамі
- Аўтамабільныя рухавікі
- Як працуе рухавік. howstuffworks.com
Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |