Прагляд крыніцы для Мінейка (імя)

{{Імя
|імя              = Мінейка
|лацінка          = Miniejka
|арыгінал         = Minnico
|вымаўленьне      = 
|мова_паходжаньня = [[Германскія мовы|германскія]]
|утварэньне       = [[Мін|Minno]] + [[суфікс]] з {{nowrap|элемэнтам -к- (-k-)}}
|варыянт          = Мініка, Менейка, Меніка, Мінка, Менка
|вытворныя        = 
|зьвязаныя        = 
}}

'''Мінейка''' (''Мініка'', ''Мінка''), '''Менейка''' (''Меніка'', ''Менка'') — мужчынскае імя і вытворнае ад яго [[Мінейка|прозьвішча]].

== Паходжаньне ==
{{Асноўны артыкул|Імёны ліцьвінаў}}

Мініка, Мінка, Меніка або Мэнэка (Minnico, Minco, Meniko, Meneke<ref>Hartig J. Die münsterländischen Rufnamen im späten Mittelalter. — Köln — Graz, 1967. S. 55, 196.</ref>, Menneke<ref>Brons B. Friesische Namen und Mitteilungen darüber. — Emden, 1877. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=t7QwAQAAMAAJ&q=Menneke#v=snippet&q=Menneke&f=false S. 62].</ref>) — імя [[Германскія мовы|германскага]] паходжаньня<ref>Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=YOBwrIPG8IQC&q=Minnico+Minco#v=snippet&q=Minnico%20Minco&f=false S. 1090, 1125].</ref>. Іменная аснова [[Мін|-мін- (-мен-)]] (імёны [[Ліцьвіны|ліцьвінаў]] [[Мінят]], [[Асьміна (імя)|Асьміна]], [[Гайлімін|Гальмін]]; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) паходзіць ад [[Гоцкая мова|гоцкага]] minan 'менаваць, памятаць, любіць'<ref>{{Літаратура/Пачаткі Вялікага княства Літоўскага (2019)|к}} С. 18.</ref>, minthi 'памяць'<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.</ref>.

Адпаведнасьць імя Мінейка германскаму імю Minnico, якое ўпамінаецца яшчэ ў VIII стагодзьдзі, сьцьвердзіў францускі лінгвіст-[[Германістыка|германіст]] [[Раймонд Шмітляйн]], які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў<ref>Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 161.</ref>.

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены [[Польская акадэмія навук|Польскай акадэміяй навук]], адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Menko<ref>Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 167.</ref>.

У [[Прусія|Прусіі]] бытавала імя Мінека (Меніка): ''Menike'' (1353 год)<ref>Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=RdZD6OjYXgoC&q=Menike#v=snippet&q=Menike&f=false S. 57].</ref>, ''Mineko'' (1370 год)<ref name="Trautmann-1925-60">Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=RdZD6OjYXgoC&q=Mineko+Mineke+Myneke#v=snippet&q=Mineko%20Mineke%20Myneke&f=false S. 60].</ref>, ''Mineke'' (1386 год)<ref name="Trautmann-1925-60"/>, ''Myneke'' (1389 год)<ref name="Trautmann-1925-60"/>. У 1633 годзе ў [[Каралявец]]кім унівэрсытэце навучаўся ''Martinus Menke, Regiomontanus Borussus''<ref>Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=-sZYzw8knMEC&q=Menke#v=snippet&q=Menke&f=false S. 344].</ref>.

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: ''Минеико… люди''<ref>{{Літаратура/Літоўская мэтрыка|3к}} P. 20, 33.</ref>, ''чоловека… Минеика''<ref>{{Літаратура/Літоўская мэтрыка|3к}} P. 23.</ref> (1440—1492 гады); ''homines… Ivan Myenyko'' (23 лістапада 1470 году)<ref>{{Літаратура/Дыпляматычны кодэкс Віленскай катэдры і дыяцэзіі|1-2к}} S. 308.</ref>; ''конюхов… Менеика Правиловича'' (1514 год)<ref>{{Літаратура/Літоўская мэтрыка|9к}} P. 292.</ref>; ''Иванъ Григорьевичъ Менковичъ з Менкевичъ… Богушъ Менкевичъ з Менкевичъ… Гараинъ Менковичъ… Хома Менкевичъ'' (1567 год)<ref>Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=3Ih5AqeL2iwC&q=%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87%D1%8A+%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87%D1%8A#v=snippet&q=%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87%D1%8A%20%D0%9C%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87%D1%8A&f=false С. 813].</ref>; ''wies Minikowicze. Tum Minikowicz, syn jego Wojciech… Czep Minikowicz, syn jego Piotr'' (30 сьнежня 1598 году)<ref>Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 505—506.</ref>; ''sioło Medziaty… Jakub Minka'' (8 лістапада 1610 году)<ref>Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 58.</ref>; ''Adam Mineyko… Lukasz Jakubowicz Mineyko na miejscu Jakuba Mineyka''<ref>Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 4. — Warszawa, 2015. S. 140.</ref>, ''Hrehory Minikowicz… Józef Minichowicz… Piotr Minikowicz''<ref>Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 4. — Warszawa, 2015. S. 151—152.</ref> (1667 год); ''Józef Minichowicz… Piotr Minikowicz'' (1690 год)<ref>Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 151, 180.</ref>; ''Bernardus Minkiewicz'' (1701 год)<ref>Die Matrikel des päpstlichen Seminars zu Braunsberg 1578—1798. — Braunsberg, 1925. S. 122.</ref>.

== Носьбіты ==
* Якуб [[Мінят]] Мінейка — [[Ліцьвіны|літоўскі шляхціч]], які ўпамінаецца ў 1620 годзе
* Мацей Мінейка — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]], крайчы [[амсьціслаў]]скі ў 1705 годзе<ref>Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 9. Województwo mścisławskie XVI—XVIII wiek. — Warszawa, 2019. S. 83.</ref>

Мінейкі — [[парафія]]не царквы ў [[Грушка (неадназначнасьць)|Грушцы]] ([[Рэчыцкі павет|Рэчыччына]]) на 1857 год<ref>Яўген Анішчанка, [https://web.archive.org/web/20230810232017/http://www.arhisan.com/istochniki/opisaniya/347-grushka-tserkov-rechitskij-uezd Грушка церковь Речицкий уезд], Архіў гісторыка Анішчанкі, 11 студзеня 2015 г.</ref>.

Мінэйкі (Minejko) — прыгонныя зь вёскі [[Міхалоўка (вёска)|Міхалоўкі]] ([[Троцкі павет]]), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі<ref>Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 284.</ref>.

Мінэйкі (Minejko) — [[Літва|літоўскі]] шляхецкі род з ваколіцаў [[Кабыльнік]]у<ref>Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 136.</ref>.

Мініковічы (Minikowicz) — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў [[Лынтупы|Лынтупаў]]<ref>Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 137.</ref>.

[[Мінейкі]] гербу [[Газдава (герб)|Газдава]] — літоўскі шляхецкі род.

Каля [[Гальшаны|Гальшанаў]] існавала сяло Мінейкі<ref name="Nepokypny-1976-166">Непокупный А. П. Балто-севернославянские языковые связи. — Киев, 1976. С. 166.</ref>. На [[Браслаўскі павет|гістарычнай Браслаўшчыне]] існуе вёска [[Мінейкішкі]], на [[Берасьцейскі павет|гістарычнай Берасьцейшчыне]] — [[Мінкі]], у ваколіцах [[Карастышаў|Карастышава]] — [[Мінэйкі]] (упамінаецца ў 1545 годзе, тады ж даецца варыянт назвы ''Mineykowicze'')<ref name="Nepokypny-1976-166"/>.

== Крыніцы ==
{{Крыніцы|2}}

{{Германскія імёны на -іка}}
{{Імёны з асновай мін}}

[[Катэгорыя:Мужчынскія імёны]]