Закон (права)
Зако́н у юрыспрудэнцыі — гэта нарматыўны прававы акт, які прымаецца прадстаўнічым (заканадаўчым) органам дзяржаўнай улады у асобым парадку, мае юрыдычную сілу і рэгулюе грамадзкія адносіны і ахоўваецца дзяржаўнай уладай.[1].
Закон зьяўляецца асноўнай крыніцай права ў краінах кантынэнтальнай прававой сям’і.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Популярный юридический энциклопедический словарь / Редкол.: О. Е. Кутафин, В. А. Туманов, И. В. Шмаров и др. — М.: Большая Российская энциклопедия, «РИПОЛ КЛАССИК», 2001. — 800 с.