Ѣ ётаваны

Ꙓ
Кірыліца
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
Ѓ	Е	Ё	Є	Ж	Ѕ	З
И	І	Ї	Й	Ј	К	Л
Љ	М	Н	Њ	О	П	Р
С	Т	Ћ	Ќ	У	Ў	Ф
Х	Ц	Ч	Џ	Ш	Щ	Ъ
Ы	Ь	Э	Ю	Я	Ә	Ӏ
Архаічныя літары кірыліцы
Ꙁ	Ꙃ	Ꙅ	Ꙇ	Ꙉ	Ҁ	Ѻ
Ѹ	Ꙋ	Ѡ	Ѽ	Ꙍ	Ѿ	Ꙏ
Ѣ	Ꙑ	Ꙓ	Ꙕ	Ꙗ	Ѥ	Ѧ
Ꙙ	Ѫ	Ꙛ	Ѩ	Ꙝ	Ѭ	Ѯ
Ѱ	Ѳ	Ѵ	Ѷ	Ꙟ	Ꙡ	Ꙣ
Ꙥ	Ꙧ	Ꙩ	Ꙫ	Ꙭ	ꙮ	Ꚙ
Ꚛ	П̓	П̀	П́	П̧	П̑	Ԗ
Шматграфы
Дз	Дж

Ꙓ, ꙓ (ётаваны яць) — літара стараславянскай кірылічнай азбукі, якая сустракаецца толькі ў «Ізборніку Сьвятаслава» 1073 году. Дадзены сымбаль пабудаваны як лігатура літар І і Ѣ. У глаголіцы адсутнічае, лікавага значэньня ня мае. У склад літар кірылічнага альфабэту не ўключаецца, таму й парадкавага нумара ня мае (звычайна пра існаваньне гэтакай літары наогул не згадваецца). Уласнае імя літары невядома (і невядома, ці было яно наогул); апісальная назва «ётаваны яць» — умоўная. Ётаваны яць выкарыстоўваўся ў пачатку словаў і пасьля галосных: ꙓди, наꙓдъсѧ. Вымаўляўся, верагодна, як [jæ] альбо [je].