Яз
Яз[1], або ез[2] — усьцяжныя перагародкі ракі, якія ўладжвалі з мэтаю затрыманьня рыбы, што падымаецца ўверх па рацэ і ловах яе, або ў пакінутых ў іх пралётах, або край яза, дзе рыба зьбіраецца. Звычайна такія перагародкі рабіліся з шэрагу паль, якія ўбіваліся ўпоперак цячэньня ракі, і прамежкавых паміж імі зьвёнаў з набітых у дно ракі драўляных тычкаў.