Хіліярх
Хіліярх (па-старажытнагрэцку: χιλίαρχος, χιλιάρχης, χιλιαρχοῦντος) — у Македонцаў і Старажытным Егіпце ў Пталамеяў пасада камандзіра хіліярхіі, значыць тысячы лёгкаўзброеных . гі і дзелячыся на 2 пентэсіярхіі, або 4 сынтагмы [1], або 64 лоха (у лоху было 16 чалавек), складалася з 1024 чалавек.
Упершыню тэрмін быў выкарыстаны ў Дзяржаве Ахеменідаў (др.-перс. *hazārapati-). Арыян згадвае пра хіліярха Набарзана [2], якому прыпісваецца кіраўніцтва 30 тысячамі вершнікаў .
Дзяленьне войску на тысячы было запазычана македанянамі ў персаў, у якіх існавалі пасады начальнікаў дзясятка (др.-перс. *daθapati-), сотні (гекатантарх ; др.-перс. *θatapati-), тысячы (хіліярх ; др.-перс. *hazārapati-) і дзесяці тысяч (мірыярх ; др.-перс. *baivarapati-) [3] .
Персідскі хіліярх, як камандзір ляйб-гвардыі, якая складалася з 1000 асабістых целаахоўнікаў, быў абавязаны падаваць цару штодзённыя рапарты і ўводзіць да яго амбасадараў і просьбітаў, гуляў важную ролю ў судзе Ахеменідаў. Пасля смерці Аляксандра Македонскага пасаду хіліярха лічылася вельмі высокай і ганаровай: хіліярхамі былі Пердыка і Касандра .
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Синтагма — тактическая и административная единица, военный отряд в 256 человек, 1/64 часть фаланги, состоящей из 16384 человек.
- ^ Анабасис Александра. Кн. 3:21.
- ^ J. Marquart, Untersuchungen zur Geschichte von Eran I, Göttingen, 1896, p. 57
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Хилиарх / / Энцыклапедычны слоўнік Бракгаўза і Ефрона : у 86 т. (82 т. і 4 доп.). — Спб., 1890—1907.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу] |