Уладзімер Аляксандравіч Арлоў

Уладзімер Арлоў
	Уладзімер Арлоў
Імя пры нараджэньні	Уладзімер Аляксандравіч Арлоў
Дата нараджэньня	6 студзеня 1938 (86 гадоў)
Месца нараджэньня	Баку
Месца вучобы	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Занятак	кінарэжысэр
Месца працы	Беларусьфільм;
Гады дзейнасьці	з 1965

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Арлоў.

Уладзі́мер Алякса́ндравіч Арло́ў (нар. 6 студзеня 1938, Баку, Азэрбайджанская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР) — беларускі кінарэжысэр, сцэнарыст, пісьменьнік.

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў Баку ў сям’і службоўца ОСОАВІЯХІМу Аляксандра Віктаравіча і друкаркі тыпаграфіі Валянціны Маркіянаўны, якая пераехала ў Баку, ратуючыся ад Галадамору ва Ўкраінскай ССР^[1]. Пасьля разводу жыў з бацькам і бабуляй у Азэрбайджане.

У 1946 року бацьку перавялі ў Горадню на пасаду старшыні ОСОАВІЯХІМу, куды ён узяў новую жонку і сына. Тут Уладзімер скончыў школу з мэдалём (1956), вырашыў стаць рэжысэрам^[1]. Патрапіў памочнікам на кінастудыю «Беларусьфільм», дзе да 1959 працаваў асыстэнтам рэжысэра^[2], рэжысэрам-практыкантам. У 1958—1963 навучаўся на рэжысэрскім факультэце Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытуту^[1].

У 1965—2000 роках працаваў на Дзяржтэлерадыё БССР (пазьней Беларусі) кінарэжысэрам-пастаноўшчыкам творчага аб’яднаньня «Тэлефільм»)^[2].

Творчасьць

Кінафільмы

«Вясёлы цягнік» (1965)
«Канцэрт майстроў мастацтваў» (1965)
«Канцэрт аркестру Б. Райскага», «Канцэрт Магілёўскага ансамблю танцу» (усе — 1966)
«Канцэрт квартэту арфаў», «Канцэртная праграма», «Чаму ж мне ня пець» (усе — 1968)
«Песьняры» (1971)^[3]
«Суботы зь дзядзькам Монічам» (1975)
«Верасы» (1977)
«Тры тысячы песьняў» (1980)
«Ты адно каханьне» (1980)
«Фантазія на тэму…» (1981)
«Канцэрт майстроў мастацтваў» (1982)
«І песьня ўзьлятае сама» (1982)
«Купалінка» (1983)
«А таксама цырк» (1984)^[3]
«Жаваронкі, прыляціце» (1984)
«Варыяцыі на балетныя тэмы», «Лёгкі хлеб» (усе — 1986)
«Сьвята» (1988)
«Хэпі энд» (1991)
«Хор» (1993)

Дакумэнтальныя фільмы

«Астатнія сямнаццаць», «Чараўнікі зь Нёману» (усе — 1966)
«Дабрынёва, бацькоўскі дом», «Родам адсюль» (усе — 1968)
«Я чую вестку» (1970)
«Докшыцкі каравай» (1972)
«Твой дом на зямлі» (1973)
«Дарога ў абодва канцы» (1974)
«Лекцыя матэматыкі», «Старэйшыя» (усе — 1975)
«Кавалёвы» (1976)
«Эстафэта», «Хроніка содняў. Субота», «Над Нёманам» (усе — 1977)
«Назоўнік — школа», «Зямля і зоры» (усе — 1978)
«Хлопец зь вёскі Белае» (1979)
«Сьпяклі мы каравай» (1980)
«Косьця», «Фантазыя на тэму» (усе — 1981)
«Кантрольны варыянт — Вяльля» (1983)
«Песьні над мутнай вадой» (1984)
«Сёньня абыдземся бяз музыкі» (1985)
«За што змагаецца „Чырвоны змагар“?» (1986)
«Трое ў галоўнай ролі», «Я таты не выракуся» (усе — 1988)
«Дарога на Евіна», «Пытаньні на адказы» (усе — 1989)
«Мара», «126 словаў» (усе — 1992)
«Усе пад Богам ходзім» (1993)
«Анталёгія беларускай паэзіі» (1995, ф. 3)
«Між зоркай і сьвечкай» (1997)
«Наша марка», «Недзе ў цэнтры Эўропы» (усе — 1998)
«Разам зь ім», «Аркадзь Рудэрман. Партрэт на фоне эпохі», «Урыўкі зь ненапісанага. Яўген Глебаў» (усе — 1999)
«Мсьціслаў» (2000)
«Тэатральная правінцыя» (2001)
«Аргентынскі сындром. У пошуках раю» (2012)^[4]
«Пясьняр. Сэрцам і думамі» (2017)^[5]

Тэлефільмы

«Палтацы» (спэктакль, 1985)
«Камэдыянт» (1987)^[3]
«Пратарчака жыцьця, або Запіскі Самсона Самасуя» (спэктакль, 1990)
«Пракляты ўтульны дом» (сэрыял, 1998)

Бібліяграфія

Искусство смелых, сильных, ловких (1976)
Стратегия и методы восстановления подземных трубопроводов (2001)
Магія белага экрана = Магия белого экрана / Маст. Стэльмашонак Н.У.; Фота: Аўдзеева А. і інш. — Мн.: Беларусь, 2002. — 351 с. — ISBN 985-01-0384-1
Закадровые истории фильма «Вся королевская рать» глазами одного из его создателей. — Ковчег, 2002. — 103 с.
Их портрет с обречённым императором : повести, роман (2005)
Ускользающие сюжеты : [роман] (2013)
Пересечения в пространстве и во времени : [сборник] (2013)
Владимир Орлов. Магия многоцветного экрана, или За кадром, за кулисами с друзьями и актрисами. — Мн.: Харвест, 2015. — 512 с. — 1000 ас. — ISBN 978-985-18-3760-7
Он смеялся последним: фантазия на тему документов: повесть (2016)
Имена и фамилии подлинные : откроешь ― не оторвешься! : услышанное, увиденное, познанное, домысленное (2018)

Крыніцы

^ ^а ^б ^в Владимир Орлов: проба автомонографии (рас.). Уладзімер Арлоў. Праверана 6 кастрычніка 2018 г.
^ ^а ^б Орлов Владимир Александрович (рас.). Національная кіностудія «Беларусьфільм». Праверана 6 кастрычніка 2018 г.
^ ^а ^б ^в Фильмография (рас.) Виртуальный музей ансамбля «Песняры» Праверана 6 кастрычніка 2018 г.
^ Аргентинский синдром. В поисках Рая (рас.). Центр православной культуры «Лествица». Праверана 6 кастрычніка 2018 г.
^ Премьера фильма «Песняр. Сердцем и думами» (рас.) Афіша. TUT.BY. Праверана 6 кастрычніка 2018 г.

Вонкавыя спасылкі

Афіцыйная бачына (рас.)
Уладзімер Арлоў на партале Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі

[ab-1] а ^б ^в Владимир Орлов: проба автомонографии (рас.). Уладзімер Арлоў. Праверана 6 кастрычніка 2018 г.

[bf-2] а ^б Орлов Владимир Александрович (рас.). Національная кіностудія «Беларусьфільм». Праверана 6 кастрычніка 2018 г.

[Pieśniary-3] а ^б ^в Фильмография (рас.) Виртуальный музей ансамбля «Песняры» Праверана 6 кастрычніка 2018 г.

[4] Аргентинский синдром. В поисках Рая (рас.). Центр православной культуры «Лествица». Праверана 6 кастрычніка 2018 г.

[5] Премьера фильма «Песняр. Сердцем и думами» (рас.) Афіша. TUT.BY. Праверана 6 кастрычніка 2018 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]