Стары Запавет

Стары́ Запаве́т (ст.-грэц. Παλαιὰ Διαθήκη) — першая, самая старажытная зь дзьвюх (разам з Новым Запаветам), частка хрысьціянскае Бібліі, старажытнае габрэйскае Сьвятое Пісаньне, агульны сьвяты тэкст юдаізму, хрысьціянства й ісламу. У Стары Запавет уваходзяць кнігі, напісаныя да нараджэньня Хрыстовага (з XIII па I ст. да н. э.) і прынятыя хрысьціянскай царквой у склад пісаньня. У іх распавядаецца пра стварэньне сьвету, рай, пекла, грэхападзеньне, адносіны Бога з выбраным Ім народам Ізраілю. Праз увесь Стары Запавет прасочваецца абяцаньне Бога аднавіць пасрэдніцтвам Мэсіі (збаўцы) зруйнаваныя правінамі адносіны з Богам.

Глядзіце таксама

• Новы Запавет
• Біблія