Калевіпаэг: розьніца паміж вэрсіямі

	Калевіпаэг
	Kalevipoeg
	Паштовая марка СССР (1990)
Жанр:	эпас
Аўтар:	Фрыдрых Кройцвальд
Мова арыгіналу:	эстонская
Год напісаньня:	1857—1861
Публікацыя:	1857
	Вікікрыніцы зьмяшчаюць поўны тэкст гэтага твору

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 01:22, 3 лістапада 2012

«Ка́левіпаэг» (па-эстонску: Kalevipoeg — сын Калева) — эстонскі гераічны эпас (1857—61), складзены эстонскім пісьменьнікам і лекарам Фрыдрыхах Кройцвальдам на аснове народных паданьняў і песьняў. Аўтарам ідэі эпасу быў Фрыдрых Робэрт Фэльман, правобразам паслужыў персанаж эстонскай міталёгіі Калевіпаэг, сын асілка Калева. У эпасе, як і ў цэлым у эстонскай літаратуры, прасочваецца значны ўплыў фінскага гераічнага эпасу «Калевала».

Мінуўшчына

У 1839 року Фрыдрых Робэрт Фэльман прачытаў у газэце Навуковага эстонскага таварыства артыкул пра легенды пра Калевіпаэга і накідаў сюжэт рамантычнай эпічнай паэмы. Па сьмерці Фэльмана ў 1850 року Фрыдрых Кройцвальд пачаў яе стварэньне, зьбіраючы вусныя паданьні і кампануючы іх у адзінае цэлае.

«Калевіпаэг» складаецца з 20 песьняў. Арыгінальны верш «Калевіпаэга» — так званы рунічны верш, які характэрны для старадаўніх эстонскіх народных песьняў; мова эпасу старасьвецкая.

На падставе эпасу створана мноства мастацкіх і музычных твораў.

Паходжаньне

У вусных паданьнях эстонцаў Калевіпаэг здаўна вядомы зь легендаў пра стварэньне сьвету як малодшы сын зласьлівага асілка Калева (таксама Калевінэ, Калевіпаіс) і Лінды, народжаны па сьмерці свайго бацькі.

Празь ягоныя дзеяньні звычайна тлумачацца асаблівасьці геаграфічнага рэльефу: скопішчы валуноў, накіданых Калевіпаэгам; роўні — мясьціны, дзе Калевіпаэг скасіў лес, грады халмоў — сьляды ягонага ворыва, азёры — ягоныя студні, старажытныя гарадзішчы — ложы Калевіпаэга і да т. п. Калевіпаэг выкарыстоўвае валуны, каб кідацца імі ў ворагаў; скарыстаўшыся парадай вожыка, ужывае ў якасьці зброі вострыя краі дошак. У выніку ён памірае, адрубіўшы сабе ногі ўласным мечам, спрабуючы карыстацца ўласнымі інструкцыямі.

Вонкавыя спасылкі

Калевіпаэг — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Эстонская Вікікрыніца зьмяшчае арыгінальныя матэрыялы, датычныя тэмы гэтага артыкула:

Kalevipoeg

Kalevipoeg.info

@@ Радок 6: / Радок 6: @@
 |Подпіс выявы        = [[Паштовая марка]] [[СССР]] (1990)
 |Жанр                = [[эпас]]
-|Аўтар               = [[Фрыдрых Крэйцвальд]]
+|Аўтар               = [[Фрыдрых Кройцвальд]]
 |Мова арыгіналу      = [[Эстонская мова|эстонская]]
 |Напісаны            = [[1857]]—[[1861]]
@@ Радок 25: / Радок 25: @@
 |ВікіКрыніца-тэкст   = :s:et:Kalevipoeg
 }}
-'''«Ка́левіпаэг»''' ({{Мова-et|Kalevipoeg}} — сын Калева) — [[Эстонія|эстонскі]] гераічны [[эпас]] (1857—61), складзены эстонскім пісьменьнікам і лекарам [[Фрыдрых Крэйцвальд|Фрыдрыхах Крэйцвальдам]] на аснове народных паданьняў і песьняў. Аўтарам ідэі эпасу быў [[Фрыдрых Робэрт Фэльман]], правобразам паслужыў персанаж [[Эстонская міталёгія|эстонскай міталёгіі]] Калевіпаэг, сын асілка [[Калеў|Калева]]. У эпасе, як і ў цэлым у [[Эстонская літаратура|эстонскай літаратуры]], прасочваецца значны ўплыў фінскага гераічнага эпасу «[[Калевала]]».
+'''«Ка́левіпаэг»''' ({{Мова-et|Kalevipoeg}} — сын Калева) — [[Эстонія|эстонскі]] гераічны [[эпас]] (1857—61), складзены эстонскім пісьменьнікам і лекарам [[Фрыдрых Кройцвальд|Фрыдрыхах Кройцвальдам]] на аснове народных паданьняў і песьняў. Аўтарам ідэі эпасу быў [[Фрыдрых Робэрт Фэльман]], правобразам паслужыў персанаж [[Эстонская міталёгія|эстонскай міталёгіі]] Калевіпаэг, сын асілка [[Калеў|Калева]]. У эпасе, як і ў цэлым у [[Эстонская літаратура|эстонскай літаратуры]], прасочваецца значны ўплыў фінскага гераічнага эпасу «[[Калевала]]».
 == Мінуўшчына ==
-У 1839 року [[Фрыдрых Робэрт Фэльман]] прачытаў у газэце [[Навуковае эстонскае таварыства|Навуковага эстонскага таварыства]] артыкул пра легенды пра Калевіпаэга і накідаў сюжэт рамантычнай эпічнай паэмы. Па сьмерці Фэльмана ў 1850 року [[Фрыдрых Крэйцвальд]] пачаў яе стварэньне, зьбіраючы вусныя паданьні і кампануючы іх у адзінае цэлае.
+У 1839 року [[Фрыдрых Робэрт Фэльман]] прачытаў у газэце [[Навуковае эстонскае таварыства|Навуковага эстонскага таварыства]] артыкул пра легенды пра Калевіпаэга і накідаў сюжэт рамантычнай эпічнай паэмы. Па сьмерці Фэльмана ў 1850 року [[Фрыдрых Кройцвальд]] пачаў яе стварэньне, зьбіраючы вусныя паданьні і кампануючы іх у адзінае цэлае.
 «Калевіпаэг» складаецца з 20 песьняў. Арыгінальны верш «Калевіпаэга» — так званы [[Руны (песьні)|рунічны верш]], які характэрны для старадаўніх эстонскіх народных песьняў; мова эпасу старасьвецкая.