Мёртвая мова: розьніца паміж вэрсіямі
д робат дадаў: mn:Мөхсөн хэл |
д r2.7.1) (робат дадаў: lv:Mirusi valoda |
||
Радок 35: | Радок 35: | ||
[[kk:Өлі тілдер]] |
[[kk:Өлі тілдер]] |
||
[[lad:Lingua muerta]] |
[[lad:Lingua muerta]] |
||
[[lv:Mirusi valoda]] |
|||
[[lt:Mirusi kalba]] |
[[lt:Mirusi kalba]] |
||
[[hu:Holt nyelv]] |
[[hu:Holt nyelv]] |
Вэрсія ад 21:47, 20 верасьня 2012
Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненьні да мовы, што ня мае жывых носьбітаў, для якіх бы яна зьяўлялася роднай.
Сьмерць мовы можа настаць у выпадку яе выцясьненьня іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амэрыканскіх індзейцаў, якія былі выцесьненыя ангельскай і іншымі мовамі калянізатараў.
Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, разьвіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай зьявы можа быць лаціна, зь якой разьвіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасьцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.
Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (лаціна, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).
У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць «ажыць», як гэта здарылася з іўрытам.