Словаўтваральная парадыгма
Словаўтваральная парадыгма — сукупнасьць вытворных словаў, утвораных на пэўнай ступені дэрывацыі. Рад словаў, што ўключаюць у свой склад у якасьці ўтваральнага элемэнта адну і тую ж марфэму. Тыпізаваны набор сынтагматычных акружэньняў (ланцужкоў), характэрных для той ці іншай марфэмы. Сыстэма словаўтваральных парадыгмаў стварае словаўтваральную парадыгматыку.
Будова словаўтваральнай парадыгмы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Словаўтваральная парадыгма слова можа будавацца на базе любой утваральнай марфэмы, як каранёвай, так і афіксальнай, паколькі агульнасьць словаўтваральнага значэньня (аснова для аб’яднаньня вытворных словаў у парадыгму) ствараецца ня толькі каранёвымі, але і афіксальнымі марфэмамі.
Кожная словаўтваральная марфэма мае сваю словаўтваральную парадыгму.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Аляксандар Падлужны. Беларуская граматыка ў 2 частках / Мікалай Бірыла. — Менск: Навука і тэхніка, 1985. — Т. 1. Фаналогія. Арфаэпія. Марфалогія. Словаўтварэнне. Націск. — 430 с. — 1050 ас.
- Леў Шакун. Словаўтварэнне. — Менск: Вышэйшая школа, 1978. — 128 с.