Руф Ігнацьеў

Руф Гаўрылавіч Ігнацьеў (19 верасьня 1829, Масква — 14 студзеня 1886) — гісторык, археоляг, этнограф, музыказнавец, сын Гаўрылы Ігнацьева.

Скончыў Лазараўскі інстытут усходніх моваў у Маскве, кансэрваторыю ў Парыжы. Быў чальцом таварыстваў: Маскоўскага археалягічнага, аматараў прыродазнаўства, антрапалёгіі і этнаграфіі, Вольнага эканамічнага, гісторыі, этнаграфіі і археалёгіі пры Казанскім унівэрсытэце.

Калі ў 1877—1880 працаваў рэдактарам неафіцыйнага аддзелу газэты «Минские губернские ведомости» і чальцом Менскага губэрнскага статыстычнага камітэту, дасьледаваў курганы на Меншчыне, склаў мапу археалягічных помнікаў Менскага павету, дасьледаваў археалягічныя помнікі в. Чэрнікаўшчына на Койданаўшчыне, зьбіраў музычны фальклёр. Матэрыялы раскопак, запісы народных песень і апісаньне народных інструмэнтаў экспанаваў на Антрапалягічнай выставе ў Маскве (1879), дзе выступіў з дакладамі «Пра помнікі народнай творчасьці ў Менскай губэрні» і «Пра помнікі старажытнасьцяў у Менскай губэрні».

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.