Плавук

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Плавукі

Плавук[1], або паплавец — рыбалоўная прынада на рыбалоўны валасьнік паплавочнай вуды. Паплавок выконвае 2 функцыі: першая - утрымлівае гачок з рыбалоўнай асадкай на патрэбнай глыбіні, другая - сыгналізуе аб клёве.

Плавук - звычайна цела кручэньня, насаджанае на стрыжань. Працоўны стан плавука - прастастаўнае (вэртыкальнае), пры якім над вадой знаходзіцца частка цела са стрыжнем, які выступае. Ніжні канец стрыжня - кіль, верхні - антэна. Надводная частка служыць для назіраньня за плавуком.

Плавукі

Раней плавукі рабілі з прыродных матэрыялаў, імкнучыся выкарыстоўваць найлягчэйшыя. Папулярнымі былі паплаўкі з драўніны (ліпа, хвоя), з корка і кары дрэў, з сухіх расьлін (куга, чарот, мячэўнік), з пёраў буйных птушак (гусей), з калючак дзікабраза. Са зьяўленьнем плястмасаў паплаўкі сталі рабіць з самага лёгкага матэрыялу - пенапалістырола або полымі з цяжкіх пластмас, што істотна паменшыла іх вагу.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Поплавки // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1959. — Т. VII. — Стб. 264—265.