Паўднёвамінская мова
| Паўднёвамінская мова | |
| 闽南语 Bân-lâm-gí / Bân-lâm-gú, Hō-ló-oē, Hok-kièn-oā | |
| [[Файл:Min dialect map.svg|]] Блакітным колерам адзначана Паўднёвамінская мова | |
| Ужываецца ў | Кітай (КНР, Рэспубліка Кітай), Філіпіны, Малайзія, Інданэзія, Сынгапур |
|---|---|
| Рэгіён | Фуцьзянь[d], Гуандун[d], правінцыя Хайнань[d], Цзянсі[d], правінцыя Чжэцзян[d], Penghu County[d], Тайнань[d] і Tainan County[d] |
| Колькасьць карыстальнікаў | 49 млн |
| Клясыфікацыя | Мовы Эўразіі |
| Афіцыйны статус | |
| Афіцыйная мова ў | Рэспубліка Кітай Тайвань |
| Статус: | 6a Жывы[d][1] |
| Пісьмо | Pe̍h-ōe-jī[d], кітайскае пісьмо і Tâi-uân Bân-lâm-gí Lô-má-jī Phing-im Hong-àn[d] |
| Коды мовы | |
| ISO 639-3 | nan |
Паўднёвамі́нская мова (таксама міньнань, паўднёвафуцзянская, хакло; па-кітайску: 闽南 语, трад. 闽南 语; саманазва: Bân-lâm-gí / Bân-lâm-gú, Hō-ló-oē, Hok-kièn-oā) — адзін з дыялектаў кітайскай мовы (згодна іншага меркаваньня — адна з сына-тыбэцкіх моваў).
Распаўсюджана ў кітайскай правінцыі Фуцзянь і на Тайвані, у многіх краінах Паўднёва-Ўсходняй Азіі. На ёй таксама размаўляюць у многіх чайнатаўнах па ўсім сьвеце. Гэта адна з самых распаўсюджаных моваў кітайскай эміграцыі краіны Паўднёва-Ўсходняй Азіі.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- «Southern Min Grammar» (3 articles), Part V, Sinitic Grammar, Hilary Chappell (ed.), Oxford University Press, Oxford 2001. ISBN 0-19-829977-X. (анг.)
- DeBernardi, J. E (1991). «Linguistic nationalism--the case of Southern Min»[1]. Dept. of Oriental Studies, University of Pennsylvania. (анг.)
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Паўднёвамінская мова — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- ^ Ethnologue — 25 — Dallas, Texas: SIL International, 2022.