Перайсьці да зьместу

Падвяночкавы лісток

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Падвяночкавы лісток[1] ці чашалісьцік — асобная частка падвяночку кветкі. Падвяночак зьяўляецца вонкавай часткай калякветніку, які складаецца зь бясплоднага ўнутранага і вонкавага лісточкаў калякветніка, якія, як правіла, падзелены на пялёсткі і падвяночкавыя лісткі. У «звычайнай» кветцы падвяночкавыя лісткі зялёныя і знаходзяцца пад больш заўважнымі пялёсткамі. Калі кветка ў пупышцы, падвяночныя лісткі прылягаюць і абараняюць больш далікатную ўнутраную частку кветкі.

Колькасьць падвяночных лісткоў у кветкі вызначае клясыфікацыю расьліны: у двухдольных іх звычайна чатыры або пяць, у аднадольных і палеадыкотаў — тры або лічба, кратная тром.

Існуе пэўная разнастайнасьць формаў падвяночкавых лісткоў сярод кветкавых. Звычайна падвяночкавыя лісткі невялікага памеру, у выглядзе кастрыцы, лускавінак, зубчыкаў ці грабеньчыкаў. У некаторых кветках падвяночкавыя лісткі злучаюцца каля асновы, утвараючы кола кубачка. Гэта кола таксама можа ўключаць пялёсткі і месца мацаваньня тычачак.

  1. ^ Ботаніка. Беларуская навукова тэрміналёгія, Менск 1924

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]