Павал Паўлічыч
Па́вал Па́ўлічыч (па-харвацку Pavao Pavličić) (нар. 16 жніўня 1946, Вукавар) — харвацкі пісьменьнік і літаратуразнаўца.
Павал Паўлічыч скончыў філязофскі факультэт Заграбскага ўнівэрсытэта (спэцыяльнасьць параўнальнае літаратуразнаўства - італьяністыка), дзе з 1970 году выкладае. Аўтар шэрагу прац па гісторыі харвацкай літаратуры.
Ягоныя празаічныя творы можна ахарактарызаваць як постмадэрністычныя. Сюжэт большасьці яго раманаў - дэтэктыўны. Літаратурную дзейнасьць пачаў з апавяданьняў у 1972 годзе.
Бібліяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Trojica u Trnju
- Magda i Trešnjevački fantom
- Plava ruža
- Diksilend
- Kruh i mast
- Koraljna vrata
- Studije o Osmanu
- Umjetni Orao
- Večernji akt
- Stroj za maglu
- San koji se ponavlja
- Rasprave o hrvatskoj baroknoj književnosti
- Književna genologija
- Stih u drami, drama u stihu
- Sedam interpretacija
- Poetika manirizma
- Stih i značenje
- Barokni stih u Dubrovniku
- Lađa od vode
- Vilinski vatrogasci
- Dobri duh Zagreba
- Slobodni pad
- Trg slobode
- Rakova djeca
- Zaborav
- Pasijans
 |
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |