Нестандартны дыялект

Спэцыфіка мовы мастацкае літаратуры

Нестанда́ртны дыяле́кт альбо прастамоўе — адна з формаў нацыянальнае мовы, якая ня мае рэгуляцыі альбо ня мае інстытуцыйнае падтрымкі, якімі валодае стандартны дыялект альбо літаратурная норма.

Такое парушэньне літаратурных нормаў носьбітамі нестандартнага дыялекту не ўсьведамляецца, яны не адрозьніваюць літаратурныя й нелітаратурныя нормы.

Як і любы іншы дыялект, нестандартны дыялект валодае ўнутрана ўзгодненай сыстэмай граматыкі. Прыметнік «нестандартны» ня мае на ўвазе, што дыялект няправільны, менш лягічны ці іншым чынам непаўнавартасны. Гэта азначае толькі тое, што дыялект не зьяўляецца сацыяльна ўспрыманай нормай для публічнай прамовы.

Некаторыя лінгвісты лічаць усе нестандартныя дыялекты граматычна паўнавартаснымі разнавіднасьцямі мовы.

Словы й выразы

Прыклады словаў і выразаў нестандартнага дыялекту беларускае мовы: «абармот», «выскаляцца», «перціся на ражон», «раней яны прыгажэй была», «сягоньня» альбо «сягоння»; «віз, кінь, кіт / вуз, кунь, кут» і іншыя.

Прыклады

Аднімі з прыкладаў нестандартнага дыялекту зьяўляюцца палескія гаворкі.

Іншым прыкладам нестандартнага дыялекту беларускай мовы можна лічыць трасянку.

Глядзіце таксама

• Дыялект
• Палескія гаворкі
• Трасянка