Марыя Шутовіч
Марыя Шутовіч (1897—1975) — беларуская нацыянальная дзяячка.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
З 1919 году — малодшая загадчыца дзіцячага прытулку пры Беларускай гімназіі ў Вільні. Але мела ў прытулку большы голас бо «больш нахайлівая, дасужая, без яе нідзе не абышлося, каб яна ня ўсунула носу», дзеці з прытулку наракалі, што Шутовіч нажываецца за іх кошт і крадзе харчы[1].
У 1926 годзе прымала ўдзел у арганізацыйным паседжаньні Віленскага адзелу БІГіК.
Пасьля закрыцьця прытулку працавала пакаёўкаю ў ксяндза Адама Станкевіча. У кастрычніку 1944 году а. Станкевіч адправіў яе ў Менск да пісьменьніка Кузьмы Чорнага з прапановай сумеснага звароту да кіраўніцтва БССР, каб спыніць ганеньні біскупа Р. Ялбжыкоўскага на сьвядомых беларусаў-каталікоў[2].
Менавіта яна захавала пасьля арышту ксяндза ягоную бібліятэку і асабістыя рэчы.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Янка Багдановіч. На жыцьцёвым шляху. — Менск: Мастацкая літаратура, 1992. — С. 44—45, 51—53
- ^ Чорны К. Дзённік // Выбраныя творы. — Менск: Беллітфонд, 2000. — С. 591.