Ліфт
Ліфт (пад’ёмнік[1]; анг. Lift — падымаць) — від транспарту, які выкарыстоўваецца для вэртыкальнага перасоўваньня.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Упершыню пра ліфт пісаў рымскі архітэктар Вітрувій, якія спасылаўся у сваю чаргу на Архімэда, які пабудаваў пад’ёмны апарат, верагодна, яшчэ ў 236 годзе да н. э.
Больш позьнія згадкі пра ліфты датуюцца сярэдзінай VI стагодзьдзя (ліфты Манастыра Сбвятой Кацярыны ў Эгіпце), першай чвэрцю XVIII стагодзьдзя (у Францыі) і XVII стагодзьдзем (ліфт Віндзарскага замка ў Вялікабрытаніі, «Лятальнае крэсла» Велаера ў адным з парыскіх палацаў). У 1852 годзе амэрыканскі вынаходнік Эліша Оціс распрацаваў лоўнікі для спыненьня апусканьня пад’ёмніка пры абрыве тросаў[1].
Беларусь
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1966 годзе ў Беларусі заснавалі завод «Магілёўліфтмаш». На 2013 год у шматпавярховых будынках Беларусі налічвалася каля 37 000 пад’ёмнікаў. Большасьць пад’ёмнікаў была разьлічанай на вагу 400 кг і мела тросы з 20-кратным запасам трываласьці. Пры росьце хуткасьці кабіны звыш 15% спрацоўвалі лоўнікі. Падлога кабіны вытрымлівала прынамсі 20 тонаў грузу[1].