Лідзкі пагранічны атрад

Лідзкі пагранічны атрад — тэрытарыяльны орган пагранічнай службы Рэспублікі Беларусь. Ахоўвае ўчастак беларуска-летувіскай граніцы.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Лідзкі пагранічны атрад быў утвораны згодна пастановы прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь ад 31 ліпеня 1997 году № 419 «Пра меры па ўзмацненні аховы Дзяржаўнай мяжы». Ён разьмясьціўся ў горадзе Ліда на тэрыторыі былога вайсковага гарадка 49 дывізіі ракетных войскаў стратэгічнага прызначэньня Расейскай Фэдэрацыі «Паўночны».

Працягласьць граніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Канчаткова ўчастак дзяржаўнай граніцы, які знаходзіцца ў зоне адказнасьці Лідзкага пагранатрада, сфармаваўся да 27 жніўня 2005 году па выніках працы сумеснай дэмаркацыйнай камісіі Рэспублікі Беларусь і Летувіскай Рэспублікі. Працягласьць ўчастка складае — 184.5 км, у тым ліку: сухапутнага — 111.5 км; рачнога — 66 км; азёрнага — 7 км.

Падразьдзяленьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заставы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пункты пропуску[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Камандзіры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Першым начальнікам пагранічнага атрада прызначаны палкоўнік Аляксандар Мэндаль. Ён з групай афіцэраў кіраваньня прыступіў да выкананьня службовых абавязкаў 14 верасьня 1997 году.

У розны час Лідзкім памежным атрадам кіравалі палкоўнікі:

Аляксандар Мэндаль
Уладзімер Пыж
Уладзімер Ляўда
Мікалай Кукін
Юры Брычак
Аляксей Кузьменка
Сяргей Жылінскі
Аляксандар Давідзюк (на 2021 год)

Асаблівыя даты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Днём частцы вызначана 25 жніўня. У першую гадавіну ўтварэньня, 25 жніўня 1998 году, атрад атрымаў Баявы сьцяг.

Інцыдэнты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У ноч з 3 на 4 жніўня 2021 году на вучастку пагранічнай заставы «Беняконі» быў знойдзены паранены нелегальны мігрант з Іраку, які хутка памёр. Беларускія ўлады абвінавацілі ў зьбіцьці летувіскіх пагранічнікаў^[1]^[2].