Ль’Анс-о-Мэдаўс

Нацыянальны гістарычны парк Ль’Анс-о-Мэдаўс
L'Anse aux Meadows National Historic Site*
Сусьветная спадчына ЮНЭСКО
Краіна	Канада
Тып	культурны
Крытэры	vi
Спасылка	4
Рэгіён**	Эўропа і Паўночная Амэрыка
Гісторыя ўключэньня
Уключэньне	1978  (2 сэсія)
* Назва ў афіцыйным сьпісе па-ангельску ** Рэгіён паводле клясыфікацыі ЮНЭСКО

Ль’А́нс-о-Мэ́даўс (па-ангельску: L'Anse aux Meadows ад франц. L'Anse-aux-Méduses) — гісторыка-археалягічны помнік на тэрыторыі правінцыі Ньюфаўндлэнд і Лябрадор (Канада), дзе, па выніках раскопак, існавала першае ў Паўночнай Амэрыцы і Заходнім паўшар’і эўрапейскае паселішча вікінгаў канца XI ст. Гэта было самае заходняе паселішча вікінгаў.

Да таго як паселішча было адкрыта, нарвэскі дасьледчык Хэльзе Маркус Інгстад на працягу многіх гадоў спрабаваў адшукаць зямлю, якая значылася ў сагах як «Вінлянд». Знайсьці гэтае пасяленьне Інгстад чакаў на вялікай адлегласьці — ад Гудзонава праліва на поўначы да заліва Сьвятога Ляўрэнція на поўдні, і нават яшчэ паўднёвей — да нью-ёрскага Лонг-Айлэнду. У рэшце рэшт ў 1960 годзе дасьледчыка чакаў посьпех. Ці зьяўляюцца гэтыя раскопкі паселішчам, заснаваным Лэйфам Эрыксанам прыблізна ў 1003 годзе, да гэтага часу застаецца невядомым.

Ль’Анс-о-Мэдаўс у 1978 годзе была дададзена да аб’ектаў Сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО.

Раскопкі

У гэтым невялікім рыбацкім пасёлку на высьпе Ньюфаўндлэнд, які ў XVI—XVII стагодзьдзях ізноў абжывалі французы, а пасьля брытанцы, былі праведзеныя археалягічныя раскопкі ў 1960-х гг. міжнароднай камандай на чале з археолягам Ганнай Стын Інгстад (жонка Хэльзэ Маркус Інгстад) і пад кіраўніцтвам ураду Канады ў 1970-х гг. Падчас раскопак было выяўлена 8 рэштак дамоў і кузьня. Самае вялікае збудаваньне было памерам 28,8 на 15,6 м. У ім было некалькі пакояў. Таксама былі знойдзеныя бронзавыя зашпількі, жалезныя заклёпкі і іншыя прадметы, якія былі адправіліся на выставу ў Вашынгтон і Нью-Ёрк пад назваю «Вікінгі: Паўночна-атлянтычная сага». Пасьля кожнага пэрыяду раскопак былі праведзены работы па кансэрвацыі аб’екта.

Хоць Ль’Анс-о-Мэдаўс ня Вінлянд — бо Вінлянд была краіна, а ня месца — гэтая тэрыторыя зьяўляецца «ўваходам» у Вінлянд. Ль’Анс-о-Мэдаўс была базай і зімовай стаянкай для вікінгаў, якія вывучаюць рэгіён далей на поўдзень ад Грэнляндыі.

Паводле здагадак навукоўцаў, вікінгі, якія заснавалі паселішча ў Л’Анс-а-Медоўз, прыбылі з суседняй Грэнляндыі, дзе Эрык Руды незадоўга да гэтага заснаваў калёнію нарманаў у 987 годзе. Паводле ацэнкі, на Ньюфаўндлэндзе жылі ня больш за 50—100 чалавек, якія ўжо празь некалькі гадоў пакінулі выспу. Калёнія скандынаваў на высьпе Грэнляндыі аказалася больш даўгавечнай, праіснаваўшы каля 5 стагодзьдзяў.

Вонкавыя спасылкі

Ль’Анс-о-Мэдаўс — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў