Капіталіна Баркоўская

Капіталіна Рыгораўна Баркоўская
Капитолина Григорьевна Барковская
Род дзейнасьці	акторка
Дата нараджэньня	28 ліпеня 1920
Месца нараджэньня	в. Дароніна, Тарскі павет, Цюменская губэрня, РСФСР
Дата сьмерці	18 сьнежня 2010
Месца сьмерці	Омск, Расея
Занятак	акторка
Узнагароды

Капіталіна Рыгораўна Баркоўская (па-расейску: Капитолина Григорьевна Барковская; 28 ліпеня 1920, в. Дароніна, Тарскі павет, Цюменская губэрня, РСФСР, цяпер Тэўрыскі раён Омскай вобласьці РФ — 18 сьнежня 2010, Омск, Расея) — Заслужаная акторка РСФСР (1956).

Біяграфія

На прафэсійную сцэну прыйшла з самадзейнасьці. У 1936—1946 гг. працавала ў драматычных тэатрах Алдана (Якуцкая АССР), Маздоку (Стаўрапольскі край), Элісты (Калмыцкая АССР) ды Чыты (Далёкаўсходні край). У 1946—1956 гг. — акторка Омскага ТЮГа. Сярод роляў: Беатрычэ («Слуга двух паноў» К. Гальдоні), Джэма («Авадзень» Э. Войніч), Агафья Ціханаўна («Вясельле» М. Гогаля) і інш. У 1956—1993 гг. — адна з вядучых акторак Омскага акадэмічнага тэатра драмы. Сярод роляў: Ракіціна («Далі неаглядныя» М. Вірты), цёця Тоні («Прачніся і сьпявай» М. Дзярфаша), Каралева Лізавета («Марыя Ст'юарт» Ф. Шылера), Рэгана («Кароль Лір» Ў. Шэксьпіра), Вера Сяргееўна («Энэргічныя людзі» В. Шукшына), Зыбкіна («Праўда — добра, а шчасьце — лепей» А. Астроўскага). У 1994—2004 гг. на сцэне Омскага дзяржаўнага камэрнага «Пятага тэатра». Сярод роляў: «Фіктыўны брак» В. Вайновіча, «Сьвеціць, ды ня грэе» А. Астроўскага. Як рэжысэр узначальвала аматарскі драматычны калектыў мэдыцынскага інстытуту. Выканала галоўную ролю Марыі Марозавай ў фільме-спэктаклі Генадзя Трасьцянецкага і Вольгі Сокавых «У войны — не жаночы твар» (1988) па аповесьці Сьвятланы Алексіевіч. За гэтую ролю ў 1995 г. атрымала званьне ляўрэата Дзяржаўнай прэміі імя К. С. Станіслаўскага. У 2002 г. на фэстывалі-конкурсе «Лепшая тэатральная работа 2001 года» была адзначаная ганаровым званьнем «Легенда омскай сцэны». У 1970-я гады была дэпутатам омскага гарадзкога савета шасьці скліканьняў, узначальвала камісію па культуры. Узнагароджаная Ордэнам Працоўнага Чырвонага Сьцягу (1971) і мэдалямі: «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» (1992), «60 год Узброеных сіл СССР». Грамадзянская паніхіда адбылася 21 сьнежня 2010 г. у 13.00 у Доме актора імя Н. Д. Чонішвілі. Пахавана 21 сьнежня 2010 г. на паўночным мэмарыяльных могілках Омска.