Дэздэмона (спадарожнік)
| спадарожнік Урану | |
 | |
| Гісторыя адкрыцьця | |
|---|---|
| Першаадкрывальнік | Стывэн Сынот, Вояджэр-2 |
| Дата адкрыцьця | 13 студзеня 1986 |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
| Вялікая паўвось | 62 658,364 ± 0,047 км[1] |
| Эксцэнтрысытэт | 0,00013 |
| Арбітальны пэрыяд | 0,4736 дня |
| Нахіл арбіты | 0,11252° (да экватару Ўрану) |
| Фізычныя характарыстыкі | |
| Дыямэтар | 90х54х54 км |
| Сярэдні радыюс | 32 км |
| Плошча паверхні | 14 500 км² |
| Маса | 1,8 × 1017 кг |
| Шчыльнасьць | 1,3 г/см³ |
| Прыскарэньне вольнага паданьня | 0,011 м/с² |
| Пэрыяд вярчэньня вакол сваёй восі | Сынхранізаваны з арбітальным пэрыядам |
| Альбэда | 0,08 |
| Тэмпэратура паверхні | 64 К (−209 °С) |
| Атмасфэра | адсутнічае |
Дэздэмона — адзін з унутраных спадарожнікаў плянэты Ўран. Адкрыты на здымках, атрыманых зь міжплянэтнага апарату «Вояджэр-2» 13 студзеня 1986 року. Названы ў гонар жонкі Атэла ў аднайменнай трагедыі Шэксьпіра.
Дэздэмонаа адносіцца да групы Порцыі, у якую таксама ўваходзяць спадарожнікі Б’янка, Крэсыда, Джульета, Порцыя, Разалінда, Купідон, Бэлінда і Пэрдыта.[2] Гэтыя спадарожнікі маюць падобныя арбітальныя й фатамэтрычныя парамэтры. Згодна са здымкамі, уск яны маюць шэраваты колер.[3]
Ад найбліжэйшага спадарожніка — Крэсыды — Дэздэмону аддзяляе ўсяго 890 кілямэтраў, таму не выключана іх сутыкненьне цягам бліжэйшых ста мільёнаў гадоў.[4]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ http://adsabs.harvard.edu/abs/1998AJ....115.1195J
- ^ Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
- ^ Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
- ^ Duncan, Martin J.; Lissauer, Jack J. (1997). "Orbital Stability of the Uranian Satellite System". Icarus 125 (1): 1–12. Bibcode:1997Icar..125....1D. doi:10.1006/icar.1996.5568.