Біялягічны заказьнік
Біялягічныя заказьнікі — тэрыторыі, вылучаныя з мэтай захаваньня і аднаўленьня каштоўных, а таксама рэдкіх і тых, што зьнікаюць, відаў расьлін і жывёлаў.
У біялягічных заказьніках вызначаны адмысловы рэжым прыродакарыстаньня, які забясьпечвае ахову асобных відаў, груп ці згуртаваньняў расьлінаў і жывёл з мэтай захаваньня генафонду, стварэньня аптымальных умоваў іх існаваньня або рацыянальнага выкарыстаньня пэўных расьлінных і жывёльных рэсурсаў. Адметныя біялягічныя аб’екты ахоўваюцца і ў іншых заказьніках (гідралягічных, ляндшафтных і іншых).
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Беларусы — Варанец. — 511 с. — ISBN 985-11-0068-4