Бэлінда (спадарожнік)
![]() | |
Гісторыя адкрыцьця | |
---|---|
Першаадкрывальнік | Стывэн Сынот, Вояджэр-2 |
Дата адкрыцьця | 13 студзеня 1986 |
Арбітальныя характарыстыкі | |
Сярэдні радыюс | 40,3 км |
Эксцэнтрысытэт | 0,00007 |
Арбітальны пэрыяд | 0,62353 дня |
Нахіл арбіты | 0,03063° (да экватару Ўрану) |
Фізычныя характарыстыкі | |
Дыямэтар | 128х64х64 км |
Плошча паверхні | 25 000 км² |
Маса | 3,6 × 1017 кг |
Шчыльнасьць | 1,3 г/см³ |
Паскарэньне вольнага падзеньня | 0,014 м/с² |
Пэрыяд звароту вакол сваёй восі | Сынхранізаваны з арбітальным пэрыядам |
Нахіл восевага кручэньня | |
Альбеда | 0,08 |
Тэмпэратура паверхні | 64 К (−209 °С) |
Атмасфэра | адсутнічае |
Бэлінда — адзін з унутраных спадарожнікаў плянэты Ўран. Адкрыты на здымках, атрыманых зь міжплянэтнага апарату «Вояджэр-2» 13 студзеня 1986 року. Названы ў гонар гераіні п’есы Аляксандра Поўпа «Выкраданьне пасмы».
Бэлінда адносіцца да групы Порцыі, у якую таксама ўваходзяць спадарожнікі Б’янка, Крэсыда, Дэздэмона, Джульета, Порцыя, Разалінда, Купідон і Пэрдыта.[1] Гэтыя спадарожнікі маюць падобныя арбітальныя й фатамэтрычныя парамэтры. Згодна са здымкамі, уск яны маюць шэраваты колер.[2]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
- ^ Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.