Алі
Алі ібн Абі Таліб (па-арабску: علي بن أﺑﻲ طالب; нарадзіўся каля 600 году ў Мэцы, памёр ад ранаў, атрыманых у выніку замаху, арганізаванага харыджытамі, 28 лютага 661 году ў Куфе) — найбліжэйшы сябра і адначасова стрыечны брат прарока Мухамада, муж яго дачкі Фатымы. Паводле суніцкае трактоўкі належыць да чатырох так званых «справядлівых халіфаў» (рашыдун). Яго асоба і дзеньні ёсьць цэнтральным аспэктам шыіцкае плыні ў ісламе.
У 656 годзе стаў халіфам. Але супраць яго выступіла жонка Мухамада Айша, з ваяром Амэядаў Муавія. Алі быў забіты ў выніку замаху харыджытаў, якія асуджалі яго за празьмерную, на іх думку, гатовасьць да кампрамісу. Магіла зь целам Алі ў ірацкім месьце Куфа зьяўляецца месцам рэлігійных паломніцтваў, перадусім шыітаў.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Алі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў