Іван Барычэўскі

Іван Барычэўскі
Дата нараджэньня	1810
Месца нараджэньня	Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	24 чэрвеня (6 ліпеня) 1887
Месца сьмерці	Выбарг, Вялікае княства Фінляндзкае, Расейская імпэрыя
Месца вучобы	Менская духоўная сэмінарыя[d]
Занятак	навуковец
Узнагароды

Іва́н Пятро́віч Барычэ́ўскі (Барычэўскі-Тарнава); 1810, Менская губэрня — 24 ліпеня 1887) — беларускі археоляг, гісторык фальклярыст і этнограф.

У 1829 скончыў Менскую духоўную сэмінарыю, у 1833 Кіеўскую духоўную акадэмію. Служыў у дэпартамэнтах, у Галоўным кіраваньні шляхоў зносінаў.

Свае артыкулы па гісторыі, археалёгіі і этнаграфіі ("Пра рускі летапіс у Літве, названы «Хроніка Быхаўца», «Камяні літоўскіх багінь», «Жыцьцеапісаньне Касьцюшкі» і інш.) друкаваў у часопісах «Санкт-Петербургские ведомости», «Маяк», «Журнал Министерства народного просвещения». Іван Барычэўскі аўтар кніжак «Аповесьці і паданьні народаў славянскага племя» (ч. 1—2, 1840—1841) і «Народныя славянскія апавяданьні» (1844).

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.