Страхаваньне

Страхава́ньне, убесьпячэньне — сыстэма эканамічных адносінаў, якая ўключае ўтварэньне адмысловага фонду сродкаў (страхавога фонду) і яго выкарыстаньне (разьмеркаваньне і пераразьмеркаваньне) для пераадоленьня і кампэнсацыі розных стратаў і шкоды, выкліканых нешчасьлівымі падзеямі (страхавымі выпадкамі) шляхам выплаты страхавое кампэнсацыі і страхавых сум.

Удзельнікі працэсу страхаваньня

У страхаваньні абавязковая наяўнасьць двух бакоў:

• адмысловае арганізацыі, што займаецца стварэньнем і выкарыстаньнем адпаведнага фонду — страхоўшчыка
• юрыдычных і фізычных асобаў, што ўносяць у фонд усталяваныя плацяжы — страхавальнікаў.

Узаемныя абавязальніцтвы страхоўшчыкаў і страхавальнікаў рэглямэнтуюцца дамоваю страхаваньня ў адпаведнасьці з умовамі страхаваньня. Удзельнікамі страхавых адносінаў могуць выступаць таксама трэція бакі: застрахаваны або бэнэфіцыяр — асоба, прызначаная для атрыманьня страхавое кампэнсацыі.

Клясыфікацыя

• маёмаснае страхаваньне: аб'ектам страхаваньня суць матар'яльныя каштоўнасьці
• асабістае страхаваньне: аснова эканамічных адносінаў — падзеі ў жыцьці фізычных асобаў
• страхаваньне адказнасьці: прадмет — абавязальніцтвы страхавальніка па кампэнсацыі шкоды трэцім асобам.

Унутры галіны таксама выдзяляюцца розныя віды страхаваньня.

Па тэрміне дамова страхаваньня можа быць

• бестэрміновай (пажыцьцёвай)
• часовай:
  • кароткатэрміновай (ад некалькіх месяцаў да году)
  • доўгатэрміновай (ад 1 да 5 гадоў)
  • і іншыя

Глядзіце таксама

• Абандон

Страхаваньне — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў