Гук: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.2+) (робат зьмяніў tr:Ses (enerji) на tr:Ses
д r2.7.2+) (робат зьмяніў ang:Sƿēȝ на ang:Swēg
Радок 13: Радок 13:
[[af:Klank]]
[[af:Klank]]
[[am:ድምጽ]]
[[am:ድምጽ]]
[[ang:Sƿēȝ]]
[[ang:Swēg]]
[[ar:صوت]]
[[ar:صوت]]
[[an:Sonito]]
[[an:Sonito]]

Вэрсія ад 02:57, 5 сакавіка 2013

Рэактыўны самалёт F/A-18, які пераадольвае гукавы бар'ер. Белае воблака — сьціснутыя кроплі вады, якія, як лічыцца, узьнікаюць ад зніжэньня ціску паветра вакол самалёта

Гук — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна паветра, якую мы ўспрымаем слыхам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плазьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з частасьцю паміж 16 Гц і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам.

Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх хваляў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва амплітуда і частасьць. Вывучэньнем гуку займаецца навука акустыка.

Вонкавыя спасылкі

Гуксховішча мультымэдыйных матэрыялаў