Прагляд крыніцы для Міжнароднае таварыства правоў чалавека

{{Арганізацыя
 |назва                    = Міжнароднае таварыства правоў чалавека
 |альтэрнатыўная           = 
 |background_color         = 
 |колер_назвы              = 
 |лагатып                  = 
 |шырыня_лагатыпа          = 
 |подпіс                   = 
 |карта1                   = 
 |шырыня_карты1            = 
|тып             = <!-- дзяржаўная арганізацыя, недзяржаўная арганізацыя, міжнародная арганізацыя, і г. д. --> праваабарончая арганізацыя
 |легенда1                 = 
|абрэвіятура     = МТПЧ
|штабкватэра     =[[Франкфурт-на-Майне]], Нямеччына
 |карта2                   = 
 |шырыня_карты2            = 
 |легенда2                 = 
 |назва_папярэдніка        = 
 |назва_пераемніка         = 
 |сяброўства                 = ад 30000 да 35000 чальцоў па ўсім сьвеце
 |тып_цэнтра               = 
 |цэнтр                    = 
 |юрыдычны_статус          = 
 |мовы                     = 
 |мова                     = 
 |колькасць_супрацоўнікаў  = 
 |пасада_кіраўніка1        = 
 |імя_кіраўніка1           = 
 |пасада_кіраўніка2        = 
 |імя_кіраўніка2           = 
 <!-- ... -->
 |пасада_кіраўніка10       = 
 |імя_кіраўніка10          = 
 |пераемнік                = 
 |імя_пераемніка           = 
 |наступнік                = 
 |імя_наступніка           = 
 |заснавальнік1            = Іван Агрузаў
 |падзея_заснавання1       = 
|дата ўтварэньня           = 1972
 |заснавальнік2            = 
 |падзея_заснавання2       = 
 |дата_заснавання2         = 
 <!-- ... -->
 |заснавальнік6            = 
 |падзея_заснавання6       = 
 |дата_заснавання6         = 
 |падзея_ліквідацыі        = 
 |дата_ліквідацыі          = 
 |заўвага1                 = 
 |заўвага2                 = 
 <!-- ... -->
 |адрас                    = 
 |сайт                     = http://www.ishr.org
 |вікісховішча             = 
}}
[[Файл:Joachim_Gauck_IGFM_01.jpg|міні| Праваабаронца {{артыкул у іншым разьдзеле|Ёахім Гаўк|Ёахім Гаўк|be|Ёахім Гаўк}} падчас удзелу ў прэс-канфэрэнцыі Міжнароднага таварыства правоў чалавека]]
'''Міжнаро́днае тава́рыства право́ў чалаве́ка''' (МТПЧ) ({{Мова-de|Internationale Gesellschaft für Menschenrechte}}; {{Мова-en|International Society for Human Rights}}) — міжнародная [[Грамадзкія арганізацыі|няўрадавая]], [[Некамэрцыйная арганізацыя|некамэрцыйная]], [[Правы чалавека|праваабарончая]] арганізацыя, якая мае статус удзельніка пры [[Рада Эўропы|Радзе Эўропы]] й зьяўляецца чальцом Камітэту па сувязях з няўрадавымі арганізацыямі пры Радзе Эўропы. МТПЧ мае статус назіральніка ў Афрыканскай камісіі па правах чалавека й народаў. Арганізацыя мае асацыяваны статус з {{артыкул у іншым разьдзеле|Дэпартамэнт глябальных камунікацыяў ААН|Дэпартамэнтам глябальных камунікацыяў ААН|en|United Nations Department of Global Communications}} і кансультатыўны статус пры [[Эканамічная і сацыяльная рада ААН|Эканамічнай і сацыяльнай Радзе ААН]].
 
Штаб-кватэра МТПЧ знаходзіцца ў [[Франкфурт-на-Майне|Франкфурце-на-Майне]] ([[Нямеччына]]). Арганізацыя была заснаваная ў [[Заходняя Нямеччына|Заходняй Нямеччыне]] ў 1972 годзе як {{Мова-de|Gesellschaft für Menschenrechte|скарочана}} (GfM) ({{Мова-be|Таварыства правоў чалавека}}) з мэтаю садзейнічаньня міжнароднаму разуменьню й талерантнасьці ва ўсіх сфэрах культуры й грамадзтва, і з тых часоў таварыства падтрымлівае толькі тых асобаў, якія падзяляюць гэты прынцып і, як сьледзтва, негвалтоўна імкнуцца да абароны сваіх правоў. Ініцыятарам заснаваньня МТПЧ быў Іван Агрусаў, былы расейскі прымусовы рабочы, які пасьля [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] вырашыў застацца ў Заходняй Нямеччыне ў сувязі з дрэнным абыходжаньнем з былымі прымусовымі рабочымі ў [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|Савецкім Саюзе]] (многія зь іх былі адпраўленыя ў [[ГУЛаг]] па вяртаньні).

Таварыства стала міжнародным у 1982 годзе з заснаваньнем філіяў у [[Аўстрыя|Аўстрыі]], [[Швайцарыя|Швайцарыі]], [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]] й [[Францыя|Францыі]]. З тых часоў арганіцацыя вырасла надалей і ўключае 47 нацыянальных сэкцыяў (у тым ліку беларускую), нацыянальных групаў, рэгіянальных камітэтаў і зьвязаных арганізацыяў па ўсім сьвеце<ref>[https://ishr.org/regions/ All ISHR sections can be found in the map on this site.]</ref><ref>[https://www.igfm.de/igfm-weltweit/ All ISHR sections are also listed on the website of the German ISHR section.]</ref>.

Сярод вядомых чальцоў МТПЧ канцлер Заходняй Нямеччыны {{артыкул у іншым разьдзеле|Людвіг Эрхард|Людвіг Эрхард|be|Людвіг Эрхард}}, былы аўстра-вугорскі кронпрынц [[Отта фон Габсбург]], былы генэральны пракурор Нямеччыны {{артыкул у іншым разьдзеле|Людвіг Марцін|Людвіг Марцін|de|Ludwig Martin}}, кітайскі праваабаронца {{артыкул у іншым разьдзеле|Гары Ву|Гары Ву|ru|Харри Ву}}, беларускі філёзаф і палітоляг, прафэсар {{артыкул у іншым разьдзеле|Іван Катляр|Іван Катляр|be|Іван Іванавіч Катляр}}, узбэцкі праваабаронца, прафэсар {{артыкул у іншым разьдзеле|Марат Західаў|Марат Західаў|ru|Захидов, Марат Тешаевич}}.

Падчас [[Халодная вайна|халоднае вайны]] Міжнароднае таварыства правоў чалавека надавала асноўную ўвагу парушэньням правоў чалавека ў дзяржавах Усходняга блёку. [[Нямецкая Дэмакратычная Рэспубліка]] (Усходняя Нямеччына) у 1975 годзе абвясьціла Міжнароднае таварыства правоў чалавека «ворагам дзяржавы», і [[Міністэрства дзяржаўнай бясьпекі НДР|Штазі]] распачала кампанію супраць праваабарончай арганізацыі, спрабуючы яе дыскрэдытаваць<ref>[https://www.igfm.de/igfm-im-visier-der-stasi/ Die IGFM im Visier der Stasi]</ref>. У апошні час МТПЧ засяродзіла ўвагу на пытаньнях {{артыкул у іншым разьдзеле|Свабода веравызнаньня|свабоды веравызнаньня|be|Свабода веравызнання}} й свабоды прэсы ў такіх краінах, як [[Віетнам]] і [[Кітай]].

Таварыства выпускае ўласную пэрыядычную рассылку<ref>[https://ishr.org/our-work/newsletter/ ISHR Newsletter]</ref> (на ангельскай мове) і часопіс на нямецкай мове {{Мова-de|Menschenrechte|скарочана}} ({{Мова-be|Права чалавека|скарочана}})<ref>[https://www.igfm.de/news-presse/ IGFM News: Magazine Menschenrechte]</ref>. Прэзідэнтам Міжнароднай рады МТПЧ зьяўляецца прафэсар, доктар {{артыкул у іншым разьдзеле|Томас Шырмахэр|Томас Шырмахэр|de|Thomas Schirrmacher}}. Карл Хафэн — скарбнік, Мары Джэрард, доктар {{артыкул у іншым разьдзеле|Рэнэ Гомэс|Рэнэ Гомэс|es|René Gómez Manzano}}, доктар Любоў Нямчынава, доктар Хайдзі Марын, Сымона Шлегель і прафэсар, доктар Андрэй Сухарукаў — віцэ-прэзыдэнты<ref>[https://ishr.org/about/ About the ISHR.]</ref>.

== Крыніцы ==
{{Reflist}}

== Літаратура ==
* Jürgen Wüst: ''Menschenrechtsarbeit im Zwielicht. Zwischen Staatssicherheit und Antifaschismus'', (Schriftenreihe Extremismus und Demokratie, 13), Bouvier, Bonn 1999, ISBN 3-416-02861-9
* Jürgen Wüst: ''«Imperialistisches Menschenrechtsgeschrei». Der Kampf des MfS gegen die Internationale Gesellschaft für Menschenrechte (IGFM) und Amnesty International (AI)'', in: ''{{артыкул у іншым разьдзеле|Deutschland Archiv|Deutschland Archiv|ru|Deutschland Archiv}}'', Nr. 3/1998, S. 418—427
* Günter Platzdasch unter Mitwirkung von {{артыкул у іншым разьдзеле|Райнэр Фромм|Райнэр Фромм|de|Rainer Fromm}}: [http://www.platzdasch.homepage.t-online.de/download/igfm.pdf ''Die sogenannte Internationale Gesellschaft für Menschenrechte Eine rechte Grauzonenorganisation''] Wiesbaden (Hrsg. Büro der Stadtverordnetenversammlung), 1990. Mit einem aktuellen Vorwort 2009

== Вонкавыя спасылкі ==
* [https://www.ishr.org Афіцыйны сайт Міжнароднага таварыства правоў чалавека (ISHR) (на ангельскай мове)]
* [http://www.igfm.de/ Internationale Gesellschaft für Menschenrechte (афіцыйны сайт на нямецкай мове)]

{{бібліяінфармацыя}}

[[Катэгорыя:Арганізацыі, заснаваныя ў 1972 годзе]]
[[Катэгорыя:Міжнародныя праваабарончыя арганізацыі]]
[[Катэгорыя:НДА з кансультатыўным статусам пры Эканамічнай і сацыяльнай Радзе ААН]]
[[Катэгорыя:Міжнародныя недзяржаўныя арганізацыі]]
[[Катэгорыя:Некамэрцыйныя арганізацыі]]