Клефты
Клефты (па-грэцку: Κλέφτες — «рабаўнікі») — грэцкія сяляне-партызаны, якія змагаліся супраць турэцкага валадарства[1].
Клефты нападалі, галоўным чынам, на мясцовых турэцкіх фэадалаў і прадстаўнікоў турэцкай адміністрацыі, а таксама на грэцкіх землеўласьнікаў-кадзабасов, якія і далі ім мянушку «злодзеі». У 17-18 стст. рух клефтаў, нягледзячы на карныя меры турэцкіх уладаў, набыло значны памер, што вымусіла турэцкі ўрад у канцы 17 стагодзьдзя легалізаваць частка атрадаў клефтаў (так званыя, арматолы), даручыўшы ім функцыі ўнутранай варты.
У грэцкай нацыянальна-вызваленчай рэвалюцыі 1821-29 гг.клефты і арматолы складалі асноўны моц паўстанцкіх сілаў. Захаваліся шматлікія народныя песьні пра подзьвігі клефтаў.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Вялікая савецкая энцыкляпэдыя Праверана 13 сакавіка 2009 г. Архіўная копія ад 12 Квітня 2013 г.