Жоўты карлік
Жо́ўты ка́рлік — тып невялікіх зорак галоўнай пасьлядоўнасьці, якія маюць масу ад 1 да 1,4 масы Сонца. Адпаведна сваёй назве, яны маюць жоўты колер, а асноўнай крыніцай энэргіі зьяўляецца тэрмаядзерны сынтэз гелю з вадароду. Самым вядомым жоўтым карлікам зьяўляецца Сонца.
Тэмпэратура паверхні жоўтых карлікаў складае 5000—6000 K, іх спэктральныя клясы G0V—G9V.
Час жыцьця жоўтага карліка складае ў сярэднім 10 мільярдаў гадоў. Пасьля таго, як згарае ўвесь запас вадароду, зорка ў шмат разоў павялічваецца ў памеры і ператвараецца ў чырвоны гігант. Прыкладам чырвонага гіганта можа служыць зорка Альдэбаран. Чырвоны гігант выкідвае вонкавыя пласты газу, утворачы гэтым самым плянэтарныя туманнасьці, а ядро каляпсуе ў маленькі, шчыльны белы карлік.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Карычневы карлік
- Белы карлік
- Чырвоны карлік
- Плянэты па-за Сонечнай сыстэмай
- Цёмная матэрыя
- Субкарычневы карлік
- Плянэтар
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Жоўты карлік — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў