Стырно

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Стырно — гэта прыстасаваньне , якое дазваляе падтрымліваць і зьмяняць кірунак руху караблёў, самалётаў і іншых транспартных сродкаў. Звычайна ён мае форму плоскай пласьціны, разьмешчанай у задняй частцы кіраванай машыны такім чынам, каб забясьпечыць мінімальны супраціў навакольнага асяродзьдзя. Але ёсьць і стырна, разьмешчаныя ў іншым месцы. Адхіляючы стырно ад восі машыны, можна зьмяніць навакольнае асяродзьдзе вакол кузава машыны й тым самым зьмяніць кірунак руху. Пры адхіленьні, напрыклад, направа, на карму карабля пачне дзейнічаць папярочная сіла ў процілеглы бок, якая паверне насавой рухавік направа.

Стырно палёту[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Стырно на самалёце (з умоўным становішчам на хвасту) не выкарыстоўваецца для развароту. Самалёт паварочваецца шляхам нахілу з элеронамі, і гарызантальны кампанэнт вэктара нахіленай падʼёмнай сілы затым уцягвае самалёт у паварот. Аднак крыло з вонкавага боку павароту мае большую хуткасьць і, такім чынам, большы індукаваны супраціў, які дзейнічае супраць гэтага кручэньня. Затым нахілены самалёт імкнецца павярнуцца супраць намеру пілёта. Стырно карэктуе гэтую тэндэнцыю і такім чынам падтрымлівае паварот у скаардынаваным рэжыме, калі кірунак палёту супадае з восьсю самалёта.