Рэакцыя хімічнага пераносу
Рэа́кцыя хімі́чнага перано́су, газатра́нспартная рэа́кцыя — працэс хімічнай ачысткі і крышталізацыі нелятучых кампанэнтаў[1] з удзелам нясучага (газападобнага) кампанэнту.
Пры газатранспартных рэакцыях прынамсі рэагуючы кампанэнт і прадукт рэакцыі зьяўляюцца газападобнымі. Іншы кампанэнт можа быць целам у цьвёрдым ці вадкім стане. З дапамогаю зьмены тэмпэратурных зонаў можна зьмяняць кірунак працяканьня рэакцыі.
Гэтая тэхніка адрозная ад хімічнага асаджэньня з паравага асяродзьдзя, якое звычайна выклікае раскладаньне малекулярных прэкурсораў (напр. SiH4 → Si + 2H2) і дае канформныя пакрыцьці.
Газатранспартныя рэакцыі першапачаткова распрацаваныя як мэтад у 50-х роках XX стагодзьдзя для сынтэзу і вырошчваньня крышталаў неарганічных злучэньняў[2].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Michael Binnewies, Robert Glaum, Marcus Schmidt, Peer Schmidt. Chemical Vapor Transport Reactions — A Historical Review // Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie. — 2013. — Т. 639. — С. 219—229. — DOI:10.1002/zaac.201300048
- ^ Günther Rienäcker, Josef Goubeau. Professor Harald Schäfer // Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie. — 1973. — В. 2—3. — Т. 395. — С. 129—133. — DOI:10.1002/zaac.19733950202