Касьмічны карабель

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Пілятуемы касьмічны карабель — пілятуемы касьмічны апарат, прызначаны для дастаўкі аднаго або некалькіх чалавек у касьмічную прастору, выкананьня патрабаваных задачаў, і бясьпечнага вяртаньня экіпажа на Зямлю.

У сваёй працы «Касьмічны карабель» 1924 году Кастусь Эдуардавіч Цыялкоўскі, кажучы аб апараце, прызначаным для палёту чалавека ў космас, у асноўным, зваў яго інакш: нябесны карабель.[1]

Адной з асноўных праблем, стаялых пры канструяваньні дадзенага кляса касьмічных апаратаў, зьяўляецца стварэньне бясьпечнай, надзейнай у выкарыстаньні і дакладнай сыстэмы вяртаньня экіпажа на зямную паверхню.

Касьмічныя караблі і праекты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

ТКС — Расейскі транспартны карабель забясьпячэньня (1977—1985). Праект спынены.
NASP (X-30) выходзіць на арбіту (праца мастака) (1986—1992). Праект прыпынены.

Касьмічныя караблі 1-га пакаленьня:

Касьмічныя караблі 2-га пакаленьня:

Шматразовыя транспартныя касьмічныя караблі

Часткова-шматразовыя касьмічныя караблі:

    • Арыён (праект у стадыі распрацоўкі)
    • ППТС з ПТКНП («Русь») (праект у стадыі распрацоўкі)
    • ACTS (праект у стадыі распрацоўкі)
    • Dragon SpaceX (праект у стадыі распрацоўкі)

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Працы па касманаўтыцы. Дасьледаваньне сусьветных прастор рэактыўнымі прыборамі. К. Э. Цыялкоўскі; Пад рэд. і М. К. Ціханравава — М.: Машынабудаваньне, 1967. — 376 з.