Запавет мой
| Запавет мой | |
| польск. Testament mój | |
| Жанр: | верш |
|---|---|
| Аўтар: | Юльюш Славацкі |
| Мова арыгіналу: | польская |
| Год напісаньня: | мяжа 1839—1840 |
 Вікікрыніцы зьмяшчаюць поўны тэкст гэтага твору | |
«Запавет мой» (па-польску: Testament mój) — верш, напісаны Юльюшам Славацкім на мяжы 1839—1840-х гадоў у Парыжы. Узьнік у форме запавету паэтычнага. Гэта адзін з найбольш вядомых польскіх вершаў. Прыклад беспасрэднай лірыкі.
Лірычнага героя можна атаясаміць з самім паэтам, які падсумоўвае жыцьцё і сваю мастацкую творчасьць. Верш накіраваны да ўсіх сяброў-рамантыкаў. Нягледзячы на тое, што ён зьяўляецца вялікім паэтам, тварыў ён заўсёды ў цені Адама Міцкевіча. Праз гэта ён адчувае сябе недаацэненым і скардзіцца на шлях безь сьвятла аплядысмэнтаў, нагадвае, што адыйдзе ціха.
Фрагмэнт «Як каменьне, кінутае Богам на шанец» адсылаецца да кнігі «Каменьне на шанец» Аляксандра Камінскага.
Верш зьяўляецца гімнам І агульнадукацыйнага ліцэю імя Юльюша Славацкага ў Пётркуве-Трыбунальскім.
На беларускую мову верш ("Мой тастамант") пераклаў Уладзімер Дубоўка (1959).
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- «Testament mój» у сэрвісе «Wolne Lektury»