Дзяржаўная спартовая адзнака

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Дзяржаўная спартовая адзнака
Арыгінальная назва Państwowa Odznaka Sportowa
Краіна Польшча
Тып знак
Каму ўручаецца грамадзянам 2ПР
Падставы ўзнагароджаньня станоўчыя вынікі спартовых выпрабаваньняў
Статус не ўручаецца
Статыстыка
Парамэтры 35 × 29 мм
Дата заснаваньня 22 чэрвеня 1930
Першае ўзнагароджаньне 1931
Апошняе ўзнагароджаньне 1939

Дзяржаўны спартовая адзнака (па-польску: Państwowa Odznaka Sportowa, POS) — польскі знак пэрыяду Другой Польскай Рэспублікі, які надаваўся на падставе пастановы Рады Міністраў ад 27 чэрвеня 1930 году[1]. Адзнаку мог атрымаць кожны грамадзяніну Польшчы, старэйшы за 14 гадоў (жанчыны — за 16 гадоў) і вытрымаў шэраг спартовых выпрабаваньняў са станоўчым вынікам.

Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Адзнакай узнагароджвала кіраўніцтва Ваяводзкіх камітэтаў па фізычнай культуры і вайсковай падрыхтоўцы на падставе прашэньня старшынь павятовых камітэтаў па фізычнай культуры і вайсковай падрыхтоўцы. Пасьведчаньні і пацьверджаньні маглі выдаваць рамках сфэры спорту толькі тыя прафсаюзы і асацыяцыяі, якія былі ўпаўнаважаны на гэта цэнтральнымі прафсаюзамі. Адзнака выдавалася тэрмінам на 2 гады, пачынаючы з 1 студзеня 1931 году. Права на нашэньне нагруднага знаку гублялася ў выпадках асуджэньне па пастанове суду альбо страты польскага грамадзянства.

Пэрыядычныя тэсты па фізычнай падрыхтоўцы арганізоўвалі:

  • старшыня павятовых (сталічных, гарадзкіх) камітэтаў фізычнага выхаваньня і вайсковай падрыхтоўкі — для грамадзян Польшчы, якія пражываюць у адпаведным павеце (горадзе);
  • камандзіры палкоў і іх заступнікі — для асобаў, якія праходзяць вайсковую службу;
  • дырэктары (кіраўнікі): Цэнтральнага інстытуту фізычнага выхаваньня, фізычнага выхаваньня ва ўнівэрсытэтах, дзяржаўных агульных сярэдніх школ, настаўніцкіх сэмінараў, прафэсійна-тэхнічных школ і прыватных навуковых устаноў вышэйзгаданага тыпу, з правамі дзяржаўных школ — для студэнтаў (студэнтак), вучняў і вучаніц;
  • старшыня спартовых аб’яднаньняў і асацыяцый, а таксама фізкультуры і вайсковай падрыхтоўкі, упаўнаважаны дырэктарам Дзяржаўнага ўпраўленьня фізычнай культуры і ваеннай падрыхтоўкі.

Асобы, якім атрымлівалі права на нашэньне адзнакі, павінны былі купляць яго за свой кошт. Разам са значком выдаваўся дакумэнт — POS-сэртыфікат. Факт наяўнасьці адзнакі адзначаўся ў кваліфікацыйных картках афіцэраў, унтэр-афіцэраў і салдат са словамі — «Мае P.O.S.». У 1930-х быў створаны «Марш POS», напісаны Эдвардам Маем — былым кіраўніком аркестра 5-га сапёрнага батальёну з Кракава.

Здача на POS складаўся з шасьці груп фізычных практыкаваньняў:

  • I група — гімнастыка і плаваньне да 100 м;
  • II група — скачкі;
  • III група — бег да 800 м, плаваньне да 100 м, катаньне на каньках да 500 м;
  • IV група — кіданьне дыска, кап’я, мяча, гранаты, штурханьне ядра, бокс, фэхтаваньне, спартовыя гульні, стральба (для жанчын);
  • V група — маршы да 20 км, прабег да 5 км, пешыя прагулкі да 3 дзён, лыжныя гонкі да 18 км, катаньне на каньках да 10 км, язда на ровары да 20 км, верхавая язда да 2 дзён, плаваньне да 1000 м, веславаньне і вясьлярныя паходы да аднаго дня, спартовыя гульні.
  • VI група — стральба (для мужчын) і спартовыя гульні (для жанчын);

Для мужчын і жанчын устаноўлены наступныя ўзроставыя катэгорыі:

  • Мужчыны:
    • катэгорыя M — A ад 21 да 34 гадоў уключна,
    • катэгорыя M — B ад 19 да 20 гадоў уключна,
    • катэгорыя М — C ад 17 да 18 гадоў уключна,
    • катэгорыя M — D ад 15 да 16 гадоў уключна,
    • катэгорыя M — E ад 35 да 44 гадоў уключна,
    • катэгорыя М — F ад 45 да 50 гадоў уключна,
    • катэгорыя M — G з 51 году ўключна.
  • Жанчыны:
    • катэгорыя K — A ад 21 да 30 гадоў уключна,
    • катэгорыя K — B ад 19 да 20 гадоў уключна,
    • катэгорыя K — C ад 17 да 18 гадоў уключна,
    • катэгорыя K — D ад 31 да 40 гадоў уключна,
    • катэгорыя K — E ад 41 да 50 гадоў уключна,
    • катэгорыя K — F з 51 году ўключна.

Тыпы адзнак[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзяржаўная спартовая адзнака падзялялася на тры клясы, у кожным клясе 4 ступені:

  • I кляс — бронзавая адзнака,
  • II кляс — срэбная адзнака,
  • III кляс — залатая адзнака.

Спосабы нашэньня[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Людзі, якія не праходзяць вайсковую службу, носяць значок на левай грудзі, мініяцюру (1/2 у натуральную велічыню) — на левым адвароце пінжака. У Войску Польскім шарагоўцы і ўнтэр-афіцэры насілі значок на правай грудзі, а афіцэры — мініацюру POS на плечавой партупеі[1].

Выгляд[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзяржаўны спартованая адзнака — стылізаваны арол зь белай эмалі з размахам крылаў 2 см, ніжняя частка якога абапіраецца на палову авальнага шчыта, зробленага — у залежнасьці ад клясу — з бронзы, срэбра або золата. На шчыце ёсьць літары P.O.S. у чырвонай эмалі. Вышыня значка 3,5 см, шырыня 2,9 см.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1930 roku (Dz. Urz. R. P. Monitor Polski nr 169, z dn. 24 lipca 1930 i nr 9 z dnia 13 stycznia 1931)
  • „Państwowa Odznaka Sportowa” — rozporządzenia i regulamin, Warszawa 1931 r. Główna Księgarnia Wojskowa.
  • Ze sportu. Cel i zadania Państw. Odznaki Sportowej. „Słowo Polskie”, s. 8, Nr 252 z 14 września 1931.