Гэй, саколы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

«Гэй, сако́лы» (па-польску: Hej, sokoły, па-ўкраінску: Гей, соколи) — польская, украінская й беларуская традыцыйная баляда, створаная ў першай палове XIX стагодзьдзя. Аўтарам песьні прынята лічыць украінска-польскага аўтара Томаша Падуру (1801—1871 рокі). Аднак часам можна сустрэць меркаваньне аб тым, што песьня зьяўляецца польскай[1] або ўкраінскай народнай[2]. Песьня набыла шырокую вядомасьць падчас Польска-савецкай вайны. Трэк мае рысы ўкраінскай школы польскага рамантызму.

«Гэй, саколы» распавядае аб украінскім казаку (у некаторых варыянтах Улане), які зьехаў на чужыну й смуткуе па Радзіме, і аб каханай дзяўчыне, якая засталася там. У 1999 року песьня была скарыстаная як саўндтрэк да фільму «Агнём і мечам» (экранізацыя аднайменнага раману Г. Сянкевіча).

Тэкст песьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Польская Украінская Беларуская
Hej, tam gdzieś z nad czarnej wody

Wsiada na koń kozak młody.
Czule żegna się z dziewczyną,
Jeszcze czulej z Ukrainą.

Chór:
Hej, hej, hej sokoły
Omijajcie góry, lasy, doły.
Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku,
Mój stepowy skowroneczku.

Wiele dziewcząt jest na świecie,
Lecz najwięcej w Ukrainie.
Tam me serce pozostało,
Przy kochanej mej dziewczynie.

(Chór)

Ona biedna tam została,
Przepióreczka moja mała,
A ja tutaj w obcej stronie
Dniem i nocą tęsknię do niej.

(Chór)

Żal, żal za dziewczyną,
Za zieloną Ukrainą,
Żal, żal serce płacze,
Już jej więcej nie zobaczę.

(Chór)

Wina, wina, wina dajcie,
A jak umrę pochowajcie
Na zielonej Ukrainie
Przy kochanej mej dziewczynie.

Гей, десь там, де чорні води,
Сів на коня козак молодий.
Плаче молода дівчина,
Їде козак з України.

Приспів:
Гей! Гей! Гей, соколи!
Оминайте гори, ліси, доли.
Дзвін, дзвін, дзвін, дзвіночку,
Степовий жайвороночку
Гей! Гей! Гей, соколи!
Оминайте гори, ліси, доли.
Дзвін, дзвін, дзвін, дзвіночку,
Мій степовий дзвін, дзвін, дзвін

Жаль, жаль за милою,
За рідною стороною.
Жаль, жаль серце плаче,
Більше її не побачу.

(Приспів)

Меду, вина наливайте
Як загину поховайте
На далекій Україні
Коло милої дівчини.

(Приспів)

Гей, десь там, де чорні води
Сів на коня козак молодий
Плаче молода дівчина
Їде козак з України

(Приспів)

Гэй, над рэчкай, над чарненькай
Сядлаў коня казачэнька,
Разьвітаўся ён зь дзяўчынай,
Ды з каханай Украінай.

прыпеў:
Гэй, гэй, гэй саколы,
Абмінайце горы, лясы, долы.
Звон, звон, звон званочак,
Мой стэповы жаўраночак.

(прыпеў)

Жаль, жаль, па дзяўчыне,
Па зялёнай Украіне.
Жаль, жаль, сэрца плача,
Жаль, бо ён яе не ўбачыць.

(прыпеў)

Засталася ў любым краі
Перапёлачка малая,
А я тут, мне на чужыне
Ад растаньня сэрца стыне.

(прыпеў)

Мёду, мёду, мёду дайце,
А памру, дык пахавайце,
На зялёнай Украіне,
Пры каханай мне дзяўчыне.

Гэй, гэй, гэй саколы,
Абмінайце горы, лясы, долы.
Звон, звон, звон званочак,
Мой стэповы жаўраночак, звонь.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]