Васіль Давыдзенка

	Васіль Давыдзенка
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	3 чэрвеня 1933; Нежыхаў, Брагінскі раён, БССР, СССР;
Памёр	27 верасьня 1987 (54 гады); Менск, БССР, СССР;
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	анколяг, пісьменьнік

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Давыдзенка.

Васіль Давыдзенка (3 чэрвеня 1933, в. Нежыхаў Брагінскі раён — 27 верасьня 1987, Менск) — беларускі мэдык і пісьменьнік.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Пасьля заканчэньня Менскай мэдыцынскай навучальні ў 1953 годзе працаваў лябарантам на катэдры ядзернай фізыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Адначасова вучыўся ў вячэрняй сярэдняй школе №3 у Менску. У 1955-1957 гадах служыў у Савецкай Арміі. Скончыў лячэбны факультэт Менскага мэдыцынскага інстытуту ў 1963 годзе. Працаваў лекарам-анколягам у менскай клініцы №1, а ў 1965-1987 гадах — у навукова-дасьледчым Інстытуце анкалёгіі і мэдыцынскай радыялёгіі Міністэрства аховы здароўя БССР.

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Друкавацца пачаў у час вучобы ў шматтыражцы інстытуту. Аўтар кніг аповесьцей і апавяданьняў «Жывыя струны» (1978), «Свае і чужыя дарогі» (1983).

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Беларускія пісьменьнікі: 1917-1990. Менск: Мастацкая літаратура, 1994. ISBN 5-340-00709-X