Альбэрт Офэнбэрг

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Альбэрт Генрыхавіч Офэнбэрг
Альберт Генрихович Оффенберг
16 (28) красавіка 183013 (26) жніўня 1909 (79 гадоў)
Месца сьмерці
Прыналежнасьць Расейская імпэрыя
Гады службы 1854-1880
Званьне генэрал-маёр
Узнагароды
Ордэн Сьвятога Ўладзімера
Ордэн Сьвятога Ўладзімера
Ордэн Сьвятога Ўладзімера зь мечамі IV ступені
Ордэн Сьвятога Ўладзімера зь мечамі IV ступені
Ордэн Сьвятога Станіслава зь мячамі II ступені

Альбэрт Генрыхавіч Офэнбэрг (1831 — ?) — расейскі вайсковы й дзяржаўны дзяяч, генэрал-маёр (1880). З баронскага роду Офэнбэргаў.

Выхоўваўся ў Імпэратарскай вучэльні правазнаўства, скончыў курс Мікалаеўскае акадэміі Генэральнага штабу па 2-м разрадзе. Уступіў у грамадзянскую службу службоўцам Урадаўнічага Сэната ў чыне губэрнскага сакратара 13 ліпеня 1852. Ваенную службу пачаў з красавіка 1854 у званьні ўнтэр-афіцэра ў 5-м гусарскім Александрыйскім палку яго імпэратарскае высокасьці вялікага князя Мікалая Мікалаевіча-старэйшага. Удзельнік Крымскае вайны 1853—1856 на Балканскім паўвостраве і задушэньня паўстаньня 1863—1864. Прызначаны флігель-ад’ютантам да Яго Імпэратарскай Вялікасьці ў 1871, прызначаны камандзірам 2-га дывізіёну ў сьнежні 1873.

29 траўня 1874 прызначаны выконваючым абавязкі вайсковага губэрнатара Амурскае вобласьці і камандуючым войскамі з пакіданьнем у званьні флігель-ад’ютанта. У яго кіраваньне зачынілася вядомая на ўвесь Далёкі Ўсход Вестманская вэтэрынарная школа. Была адчыненая мужчынская прагімназія. Пры ім у 1876 праводзіўся агляд войска баронам Фрыдэрыксам. Насельніцтва перажыло паводку і спадарожнае спусташэньне гаспадарак. Упершыню была праведзеная мабілізацыя двух пешых батальёнаў у сувязі з расейска-турэцкай вайной і іх перадысьлякацыя ў Прымор'е. Іншымі найболей значнымі падзеямі сталі рэформа войска паводле Пастановы 1879 і складаньне з насельніцтва 250 тысячаў рублёў абавязку скарбу, але ягоны ўдзел у гэтым быў мінімальным. Прызначаны за адрозьненьне ў службе ў генэрал-маёры з звальненьнем, паводле яго прашэньня, ад займанае пасады і залічэньнем у вайсковую кавалерыю ў 1880.

З 1881 прыкамандзіраваны да войскаў Віленскае вайсковае акругі. Па звальненьні жыў у Санкт-Пецярбургу і да пачатку XX ст. быў апякуном устаноў адукацыі Благавешчанска.

Кавалер ордэнаў Сьв. Уладзімера 3-й і 4-й ст. зь мячамі і бантам, Сьв. Станіслава 2-й ст. з імпэратарскай каронай і 3-й ст., знака адрозьненьня Вайсковага ордэна Сьв. Георгія N96646. Меў мэдалі ў памяць вайны 1853—1856 гг. і «За ўтаймаваньне польскага мецяжу».

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]