Ісмэна
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/Tydeus_Ismene_Louvre_E640.jpg/220px-Tydeus_Ismene_Louvre_E640.jpg)
Ісмэна (па-старажытнагрэцку: Ἰσμήνη) — у старажытнагрэцкай міталёгіі[1] бэатыйская гераіня, якая лічылася заснавальніцай адной з бэатыйскіх абшчын.
У розных варыянтах паданьняў пра Эдыпа Ісмэна зьяўляецца яго дачкой то ад Якасты[2], то ад Эўрыганэі. У Сафокла («Эдып у Калоне») Ісмэна ў Атыцы далучаецца да свайго бацькі, які вандруе з Антыгонай.
Паводле Ёна Хіёскага, Ісмэна і Антыгона спалены ў храме Геры Ляадамантам (сынам Этэокла).
Паэт Мімнэрм пісаў, што Ісмэна была ў любоўнай сувязі зь нейкім Феаклімэнам і была па намове Атэны забіта Тыдэем падчас спатканьня зь ім, каля крыніцы, якая таксама стала звацца Ісмэна[3].
Гераіня трагедыі Эсхіла «Сямёра супраць Тываў», трагедыяў Сафокла «Эдып у Калоне» і «Антыгона».
У гонар Ісмэны названы астэроід (190) Ісмэна, адкрыты ў 1878 годзе.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу] Ісмэна — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў