Ідыём
Ідыё́м (ад грэц. ιδίωμα — асаблівасьць, своеасаблівасьць) — агульны тэрмін, уведзены ў лінгвістыцы XX стагодзьдзя для абазначэньня розных форм існаваньня моў: мовы, дыялекту, гаворкі, варыянтаў літаратурнай мовы і гэтак далей. Выкарыстоўваецца для падкрэсьліваньня агульных уласцівасьцей такіх моўных утварэньняў, або ў выпадках, калі іх кваліфікацыя як асобнай мовы, дыялекту, гаворкі і г. д. зьяўляецца праблемнай або дыскусійнай.
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- В. А. Виноградов. Идиом. Лингвистический энциклопедический словарь. — М.: Советская энциклопедия, 1990.