Іван Ветраў

	Іван Дзьмітрыевіч Ветраў
	па-беларуску: Вятроў Іван Дзмітрыевіч
Пракурор БССР
	1944 — 1949
Папярэднік:	Самуіл Новак
Наступнік:	Аляксей Бондар
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	26 верасьня 1905 (119 гадоў); в. Самацевічы, Магілеўскае губэрні, Расейская імпэрыя
Памёр:	1986; СССР
Партыя:	УКП(б);
Адукацыя:	Ваенна-юрыдычная акадэмія РСЧА[d];
Узнагароды:	Заслужаны юрыст Беларускай ССР[d] (1972)

Іван Дзьмітрыевіч Ветраў^[2] нарадзіўся 26 верасьня 1905 года ў вёсцы Самацевічы Касьцюковіцкага раёна. З 1921 года рабіў на Касьцюковіцкім гарбарным заводзе. З 1925 года на камсамольскай, партыйнай і савецкай рабоце. Са сьнежня 1925 года на кіруючай партыйнай рабоце ў Леднянскім і Крупскім раёнах, першы сакратар Чэрыкаўскага райкама КП(б)Б, загадчык арганізацыйна-прапагандысцкага аддзела Магілёўскага абкама КП(б)Б. Сябра камуністычнай партыі з 1927 года.

У 1927—1928 гадах служыў у Чырвоным войску СССР. З 1928 па 1940 год на партыйнай рабоце, у 1940 годзе скончыў Вышэйшую школу партарганізатараў пры ЦК КП(б)Б. Быў намесьнікам сакратара ЦК КП(б)Б па кадрах.

Зь лютага 1940 па верасень 1941 года — Пракурор БССР. З пачатку нямецка-савецкае вайны ад'ехаў у глыб СССР, удзельнік абароны Масквы. Зь ліпеня 1942 года — прадстаўнік ЦК КП(б)Б і Беларускага штаба партызанскага руху на Заходнім фронце. У жніўні 1943 года па рашэньні ЦК КП(б)Б закінуты ў тыл ворага ў якасьці ўпаўнаважанага ЦК і штаба партызанскага руху, першага сакратара Палескага падпольнага абкама партыі, камандзіра злучэньня партызанскіх атрадаў Палескай вобласьці. У ліпені 1944 г. адкліканы з фронту для арганізацыі дзейнасьці органаў Пракуратуры БССР. З 1944 па сакавік 1949 года — Пракурор БССР. Дзяржаўны раднік юстыцыі 2 клясы. З чэрвеня 1949 па 1952 год вучыўся на курсах удасканалення кіруючых работнікаў органаў пракуратуры СССР і Вайскова-юрыдычнай акадэміі, якую скончыў экстэрнам, атрымаўшы дыплём з адзнакай, залаты мэдаль і спэцыяльнасць "Вайсковы юрыст".

28 сакавіка 1952 года назначаны пракурорам Куйбышаўскае вобласьці, пасаду займаў да 21 траўня 1953 года.

З чэрвеня 1953 г. па красавік 1960 г. рабіў Міністрам юстыцыі БССР.

З траўня 1960 года — пэрсанальны пэнсіянер саюзнага значэньня.

Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР у 1946—1950 гадах і Вярхоўнага Савета БССР у 1938—1963 гадах.

Аўтар ваенных успамінаў "Браты па зброі" (Мінск, 1965).

Памёр у 1986 годзе.

Узнагароды

І. Ветраў узнагароджаны ордэнамі:

Леніна
Чырвонага Сьцяга
Айчыннай вайны I ступені
двума ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сьцяга
ордэнамі Дружбы народаў
Чырвонай Зоркі

Заслужаны юрыст БССР (1972), заслужаны работнік культуры БССР (1980), ганаровы грамадзянін горада Мазыра (1982).

Крыніцы

^ ^а ^б http://www.knowbysight.info/VVV/10553.asp
^ Дзеяпіс Пракураты Беларускае ССР. Пракуратура Беларусі. Праверана 1 студзеня 2022 г.

[_16f75c98123bba93-1] а ^б http://www.knowbysight.info/VVV/10553.asp

[2] Дзеяпіс Пракураты Беларускае ССР. Пракуратура Беларусі. Праверана 1 студзеня 2022 г.

[1]

[2]