Падзолістыя глебы: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д робат дадаў: el:Ποντσόλ
→‎Крыніца: + {{ізаляваны артыкул}}
Радок 38: Радок 38:
[[vi:Podzol]]
[[vi:Podzol]]
[[zh:灰化土]]
[[zh:灰化土]]
{{ізаляваны артыкул}}

Вэрсія ад 18:25, 2 сьнежня 2010

Падзолістыя глебы разьвіваюцца пад іглічнымі лясамі і мховай расьліннасьцю. Вельмі нязначныя рэшткі расьлінаў у працэсе распаду ўтвараюць вельмі кіслыя арганічныя злучэньні. Ападзоліваньне глебаў пачынаецца з самых верхніх гарызонтаў і выразна прасочваецца непасрэдна пад лясным подсьцілам (ападам), што і абумоўлівае адсутнасьць у іх профілі разьвітога перагнойнага гарызонту. Ніжэй падзолістага гарызонту разьмяшчаецца ілювіяльны гарызонт, узбагачаны жалезам і алюмініем. Падзолістыя глебы маюць кіслую рэакцыю, нізкае ўтрыманьне гумусу (менш за 1 %) і характарызуюцца ў цэлым нізкай урадлівасьцю. Пры расхінаньні яны лёгка пераўтворацца ў ветравейныя пяскі.

Крыніца

  • Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. – Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. – 107 с.