Падзолістыя глебы: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Luckas-bot (гутаркі | унёсак) д робат дадаў: el:Ποντσόλ |
→Крыніца: + {{ізаляваны артыкул}} |
||
Радок 38: | Радок 38: | ||
[[vi:Podzol]] |
[[vi:Podzol]] |
||
[[zh:灰化土]] |
[[zh:灰化土]] |
||
{{ізаляваны артыкул}} |
Вэрсія ад 18:25, 2 сьнежня 2010
Падзолістыя глебы разьвіваюцца пад іглічнымі лясамі і мховай расьліннасьцю. Вельмі нязначныя рэшткі расьлінаў у працэсе распаду ўтвараюць вельмі кіслыя арганічныя злучэньні. Ападзоліваньне глебаў пачынаецца з самых верхніх гарызонтаў і выразна прасочваецца непасрэдна пад лясным подсьцілам (ападам), што і абумоўлівае адсутнасьць у іх профілі разьвітога перагнойнага гарызонту. Ніжэй падзолістага гарызонту разьмяшчаецца ілювіяльны гарызонт, узбагачаны жалезам і алюмініем. Падзолістыя глебы маюць кіслую рэакцыю, нізкае ўтрыманьне гумусу (менш за 1 %) і характарызуюцца ў цэлым нізкай урадлівасьцю. Пры расхінаньні яны лёгка пераўтворацца ў ветравейныя пяскі.
Крыніца
- Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. – Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. – 107 с.