Падзолістыя глебы: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.6.3) (робат дадаў: lt:Jaurinis dirvožemis
д r2.6.4) (робат дадаў: eu:Podzol; касмэтычныя зьмены
Радок 3: Радок 3:
== Крыніца ==
== Крыніца ==
* Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. – Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. – 107 с.
* Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. – Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. – 107 с.
{{ізаляваны артыкул}}


[[Катэгорыя:Глебазнаўства]]
[[Катэгорыя:Глебазнаўства]]
Радок 8: Радок 9:
[[Катэгорыя:Глебы Беларусі]]
[[Катэгорыя:Глебы Беларусі]]
[[Катэгорыя:Сельская гаспадарка]]
[[Катэгорыя:Сельская гаспадарка]]

{{ізаляваны артыкул}}


[[af:Podsol]]
[[af:Podsol]]
Радок 21: Радок 20:
[[es:Podzol]]
[[es:Podzol]]
[[eo:Podzoloj]]
[[eo:Podzoloj]]
[[eu:Podzol]]
[[fr:Podzosol]]
[[fr:Podzosol]]
[[gl:Podzol]]
[[gl:Podzol]]

Вэрсія ад 16:43, 31 сьнежня 2011

Падзолістыя глебы разьвіваюцца пад іглічнымі лясамі і мховай расьліннасьцю. Вельмі нязначныя рэшткі расьлінаў у працэсе распаду ўтвараюць вельмі кіслыя арганічныя злучэньні. Ападзоліваньне глебаў пачынаецца з самых верхніх гарызонтаў і выразна прасочваецца непасрэдна пад лясным подсьцілам (ападам), што і абумоўлівае адсутнасьць у іх профілі разьвітога перагнойнага гарызонту. Ніжэй падзолістага гарызонту разьмяшчаецца ілювіяльны гарызонт, узбагачаны жалезам і алюмініем. Падзолістыя глебы маюць кіслую рэакцыю, нізкае ўтрыманьне гумусу (менш за 1 %) і характарызуюцца ў цэлым нізкай урадлівасьцю. Пры расхінаньні яны лёгка пераўтворацца ў ветравейныя пяскі.

Крыніца

  • Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. – Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. – 107 с.